Η πλειοψηφία των ελληνικών games να αναπτύσσονται πλέον σε φορητές πλατφόρμες και η αλήθεια είναι ότι ελάχιστα εξ αυτών καταφέρουν να ξεχωρίσουν. Οι περισσότερες προσπάθειες είναι free-to-play και το To Hyper Havoc, πρώτο δημιούργημα της ελληνικής εταιρίας ανάπτυξης Evil Droid Studios, συγκαταλέγεται και αυτό στην εν λόγω κατηγορία. Πρόκειται για ένα sci-fi Space Simulator Shoot 'Em Up που κυκλοφορεί για Android και iOS από τον Ιανουάριο του 2014.

Η Evil Droid Studios ιδρύθηκε το 2013 από τους Κώστα Μιχαλόπουλο, Κώστα Τσεργούλα και Αντώνη Γαλάτη με στόχο να επαναφέρει τα παλαιού τύπου arcade games. Ας δούμε με μια πιο προσεκτική ματιά κατά πόσο πετυχαίνει τον στόχο της στον πρώτο της τίτλο.

Τα εμπόδια του διαστήματος
Το Hyper Havoc διεξάγεται σε ένα πλήρως 3D περιβάλλον. Η πρώτη εικόνα που θα δείτε μπροστά σας είναι ένας διαστημικός σταθμός με το αεροσκάφος σας να αιωρείται. Με την έναρξη της περιπέτειάς σας θα δείτε μια μεγάλη πύλη να ανοίγει μπροστά σας κι από εκεί και πέρα καλείστε να επιβιώσετε περνώντας μέσα από εχθρούς και εμπόδια.

Ο στόχος; Απλός όπως και σε κάθε endless game. Να μείνετε ζωντανοί όσο περισσότερη ώρα γίνεται πετυχαίνοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ρεκόρ. Αρχικά θα πρέπει να αποφύγετε κάποια απλά εμπόδια (κάτι σαν τοίχους) πηγαίνοντας πάνω κάτω αριστερά δεξιά. Εδώ να επισημάνουμε ότι έχετε την δυνατότητα του χειρισμού είτε με το accelerometer (γέρνοντας την συσκευή σας προς την κατεύθυνση που θέλετε) είτε με μια αλλαγή στις ρυθμίσεις με ένα εικονικό touchpad. Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, ο χειρισμός με το touchpad αποδεικνύεται πιο δύσκολος καθώς δεν υπάρχουν controls σε προκαθορισμένο σημείο της οθόνης. Το παιχνίδι αντιλαμβάνεται τα controls μόνο αφού πρώτα ακουμπήσετε το δάχτυλό σας στην οθόνη και στη συνέχεια το περιστρέψετε! Αυτό όπως αντιλαμβάνεστε δημιουργεί μια καθυστέρηση στην ανταπόκριση χειρισμού, ενώ αν βάλετε το δάχτυλο στην κάτω αριστερή γωνία τότε δεν θα υπάρχουν περιθώρια στροφής προς τα αριστερά ή προς τα κάτω.

https://www.youtube.com/watch?v=93VsBN3_0CY

Όσο προχωράτε η συνέχεια αποδεικνύεται δύσκολη καθώς θα έχετε να αντιμετωπίσετε άλλα αεροσκάφη, νάρκες, μετεωρίτες αλλά και κάποιες φορές κάτι σαν bosses τα οποία θα χρειαστεί να καταστρέψετε. Τα πυρά του αεροσκάφος σας είναι ανεξάντλητα κι έχετε ελάχιστα hit points κατά την διάρκεια της διαδρομής σας, τα οποία εξαντλούνται γρήγορα. Όσο προχωράτε συλλέγετε coins τα οποία θα σας χρησιμεύσουν για αναβαθμίσεις. Χαρακτηριστικό του Hyper Havoc είναι η διαρκώς αυξανόμενη δυσκολία του, καθώς η ταχύτητα αυξάνεται και τα εμπόδια πληθαίνουν, κάτι που σημαίνει ότι από ένα σημείο και μετά το να συνεχίσετε φαντάζει ακατόρθωτο.

''Τουμπανιάζοντας'' το αεροσκάφος
Πως αξιοποιείτε όμως τα κέρματα που συλλέγετε; Καταρχήν σας δίνεται η δυνατότητα με δύο purple coins να πάρετε άλλες τρεις ζωές και να συνεχίσετε. Όταν βρίσκεστε εκτός παιχνιδιού τότε από το σύνολο των coins σας χρησιμοποιείτε 2000 coins για να αυξήσετε το Speed, 3000 για το Shield, 7000 για το Handle (καλύτερο χειρισμό) και 5000 για το Fire power. Όλα αυτά τα skills/attributes (όπως θέλετε πείτε τα) είναι passive.

Στη συνέχεια υπάρχουν τρεις δυνάμεις που μπορείτε να επιλέξετε όμως μόνο η μία είναι διαθέσιμη σε κάθε διαδρομή. Με το Coin multiplayer λαμβάνετε περισσότερα νομίσματα, με το Autopilot αυξάνετε την διάρκεια του αυτόματου πιλότου κατά ένα δευτερόλεπτο για κάθε πόντο και με το Burst: Αυξάνετε την διάρκεια του burst για ένα πόντο. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο δρόμο σας υπάρχουν τα παραπάνω power-ups και ενεργοποιούνται όταν περάσετε από πάνω τους. Ο αυτόματος πιλότος αποδεικνύεται αρκετά χρήσιμος καθώς σας περνάει από μόνος του μέσα από τα εμπόδια για αρκετά μέτρα.

Παρά το ευχάριστο retro feeling του Space Havok, το "ρηχό" gameplay του σε συνδυασμό με τα κοστοβόρα upgrades ενδέχεται να σας απομακρύνουν.

Εκτός από το αρχικό spaceship τώρα υπάρχουν άλλα τέσσερα τα οποία μπορείτε να αγοράσετε επίσης με τα yellow coins. Τρία skins είναι διαθέσιμα για το καθένα, αν είστε...ποζεράδες. Όσον αφορά τα αληθινά coins, εδώ κρύβεται όλη η "μαγεία" του παιχνιδιού. Όποτε χάνετε, ειδικά στις αρχές, θα συλλέγετε 35-50 coins. Σκεφτείτε λοιπόν πόσο κοστίζει κάθε upgrade και θα αντιληφθείτε ότι θα χρειαστεί να "λιώσετε" στη φορητή σας συσκευή έστω για να αποκτήσετε το πρώτο upgrade της προκοπής που είναι το Shield (3000 coins). Διότι για το Speed...πραγματικά ποιος νοιάζεται; Επόμενο είναι λοιπόν να χρειαστεί να βάλετε το χέρι στην τσέπη. Το πιο μικρό coin pack δίνει 5000 coins και κοστίζει 1 ευρώ. Όσο ανεβαίνετε η έκπτωση είναι μεγαλύτερη. 2 ευρώ για 20.000 coins, 5 ευρώ για 50.000 coins και τέλος 10 ευρώ για 400.000 coins.

Πάμε άλλη μία;
Μπορεί το Hyper Havoc να διαρκεί αρκετή ώρα μέχρι την ολοκλήρωσή του, όπως θα χρειαστεί ένας πραγματικός master για να καταφέρει να ξεφύγει από τόσα εμπόδια. Το replayablity του παιχνιδιού κρατιέται κάπως ψηλά λόγω του ότι τα levels είναι randomly generated κάθε φορά. Θα μπορούσε ωστόσο να επεκταθεί μέσω των achievements. Όμως τα μόνα achievements που υπάρχουν στο προφίλ σας αφορούν το κέρδος νομισμάτων! Δεν υπάρχει καν -για παράδειγμα- μια επιβίωση για συγκεκριμένο χρόνο ή κάποιο combo εξόντωσης εχθρών. Αυτός μας κάνει εν τέλει να πιστεύουμε ότι οι developers κλεφτοκοιτούν περισσότερο την πιστωτική μας παρά την διασκέδαση, άσχετα με το αν οι προθέσεις τους είναι αγνές.

Όταν γίνεσαι στόχος...
Η house/trance μουσική που παίζει στο background μας θύμισε μια μυρωδιά από παλιά αγαπημένα arcade games. Το ίδιο και οι sci-fi ήχοι του Hyper Havoc, που τουλάχιστον από τεχνικής πλευράς στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Τα οπτικά εφέ κερδίζουν τις εντυπώσεις κι ο σχεδιασμός των αεροσκαφών κρίνεται ικανοποιητικός παρά το ελλειπές anti-aliasing. Σε θέμα performance δυστυχώς από πολύ νωρίς γίνονται οραμά κάποια frame drops, δείγμα του ότι ο τομέας αυτός χρειαζόταν περισσότερη δουλειά.

Γίνε ο καλύτερος space rider
Το Hyper Havoc σας καλεί για ένα μακρινό και ατελείωτο ταξίδι στο διάστημα. Το πόσο θα αντέξετε εξαρτάται από το προσωπικό σας skill και την υπομονή σας. Τα randomly generated levels αποτελούν μια καλή αρχή, αλλά τα ασταθή frames, τα ελάχιστα achievements και τα υψηλού κόστους upgrades είναι ικανά να σας απομακρύνουν. Πάντως, το δημιούργημα της Evil Droid Studios μας ταξίδεψε εκτός από το διάστημα και στο στυλ των πάλε ποτέ αγαπημένων arcade εμπλουτίζοντάς το με στοιχεία από την τωρινή εποχή.

Θετικά:
- Υψηλή πρόκληση
- Randomly generated levels
- Προσεγμένος ηχητικός τομέας

Αρνητικά:
- Πτώσεις στα frames
- Προβλήματα στο χειρισμό με το touchpad
- Τα upgrades αργούν να έρθουν και κοστίζουν
- Ελάχιστα achievements

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 8
Gameplay: 6
Αντοχή: 4
Γενικά: 6

Η τουρμπίνα έχει ανάψει κι είναι έτοιμη να διανύσει χιλιόμετρα. Όσοι badass pilots προσέλθετε.

Ρωμανός Κατερινάκης

Ένας αναγνώστης του 9gag βρέθηκε στο Παρίσι και είδε σε ένα κατάστημα Πληροφορικής το παρακάτω χρυσό SNES με theme απ' το The Legend of Zelda.

Ελάχιστοι στον κόσμο γνώριζαν την ύπαρξη της συγκεκριμένης κονσόλας η οποία με μια πρώτη ματιά δείχνει ως original και όχι custom κατασκευή. Με μια δεύτερη ματιά όμως, θα διακρίνετε ένα χαρτί κάτω δεξιά που λέει ξεκάθαρα ότι η κονσόλα είναι όντως custom κατασκευή και δεν έχει παραχθεί απ' την Nintendo. Με απλά λόγια η εταιρεία Muchunow πήρε ένα SNES και το έντυσε χρυσό με τις αποχρώσεις που βλέπετε σε κονσόλα και gamepad.

Ενώ αρχικά η περιγραφή της εικόνας αναφέρει "Δεν θα θέλατε να ακούσετε την τιμή του" μετά από πιέσεις ο αναγνώστης άφησε σχόλιο κάτω απ' την εικόνα διευκρινίζοντας ότι οι υπάλληλοι του είπαν πως κοστίζει 14.600 ευρώ! Πολύ υψηλό το ποσό για ένα δημιούργημα που δεν προέρχεται απ' την Nintendo αλλά από τρίτο κατασκευαστή. Λογικά το SuperNES θα έχει και μερικά καράτια χρυσού πάνω του!

Με ένα ψάξιμο στο Ebay δεν θα καταφέρετε να βρείτε κάτι, προφανώς γιατί θα υπάρχουν ελάχιστα κομμάτια στον κόσμο, αν όχι το μοναδικό.

Για εκτενή συζήτηση γύρω από τα Retro Games επισκεφθείτε το Retro Forum μας. Υπάρχει επίσης ξεχωριστό topic για το SNES.

Τα Χριστούγεννα η ομάδα Lizard Squad έριξε με DDoS Attack PSN και Xbox Live.

Εδώ και μερικές ώρες όμως τα νεότερα είναι δυσάρεστα καθώς δόθηκαν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία για 13.000 λογαριασμούς, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται ακόμα και πιστωτικές κάρτες με την ημερομηνία λήξης τους! Το hacking έγινε σε Amazon, PSN και Xbox Live.

Ανάμεσα στις ενέργειες των hackers ήταν και η κυκλοφορία της ταινίας The Interview σε torrent sites ώστε όλος ο κόσμος να μπορεί να την κατεβάσει παράνομα. Σύμφωνα με το DailyDot στα 13.000 accounts συμπεριλαμβάνονται και λογαριασμοί του Twitch.tv, καθώς και accounts σε sites πορνογραφικού περιεχομένου.

Οι διαμαρτυρίες έχουν ήδη ξεκινήσει, ενώ στο Twitter κυκλοφορεί για τον σκοπό αυτό το hashtag #christmasruined.

Οι LizardSquad έχουν συνεργασία με τους Anonymous, την γνωστή ομάδα από hackers που είχε υποκλέψει πρώτη στοιχεία απ' το PlayStation Network. Κι όλα αυτά ενώ στις αρχές Δεκεμβρίου είχαν ήδη ανακοινώσει ότι θα ρίξουν PSN και Xbox Live την ημέρα των Χριστουγέννων. Με απλά λόγια οι Sony και Microsoft είχαν λάβει τις προειδοποιήσεις τους. Δεν μπορούσαν να προστευθούν;

Συζητήστε περισσότερα για τις επιθέσεις των Anonymous & Lizard Squad σε αυτό το forum topic.

Τα Χριστούγεννα διεξήχθη ένας διαγωνισμός για δύο GameWorld t-shirts της επιλογής σας, προσφορά του TokoToukan.gr.

Μπορούσατε να επιλέξετε όποιο t-shirt θέλετε, στο μέγεθος και το χρώμα που θέλετε.

http://www.youtube.com/watch?v=T1_BkMbtNSg

Ακολουθούν οι τυχεροί νικητές:
donkrueger (Scorpion t-shirt - medium)
koskinas18 (SubZero t-shirt - medium)

Τα emails των δύο νικητών έχουν σταλεί στο Tokotoukan το οποίο θα τους ενημερώσει μέσω email για την παραλαβή των t-shirts από Αθήνα ή την ταχυδρομική παράδοσή τους.

Ευχαριστούμε για τις συμμετοχές σας στο διαγωνισμό και σας ευχόμαστε καλές γιορτές!

Αποκτήστε τα GameWorld t-shirts στο χρώμα και το μέγεθος της επιλογής σας μέσω του TokoToukan.gr. Πάνω από 100 t-shirts έχουν πουληθεί στον πρώτο μήνα λειτουργίας του online shop μας!

Μετά την σειρά Chroma της Razer, στο GameWorld παραλάβαμε χθες το νέο Razer Naga Epic Chroma mouse το οποίο και σας παρουσιάζουμε σήμερα.

Πρόκειται για το νέο ασύρματο ποντίκι της Razer, το οποίο δεν έχει ιδιαίτερες διαφορές από το περυσινό Naga. Διαθέτει 12 πλαϊνά κουμπιά, 4G laser sensor στα 8200 dpi και 16.8 εκατομμύρια χρώματα. Η βασική διαφορά του είναι ότι μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε όχι μόνο ενσύρματα αλλά και ασύρματα.

Δείτε αναλυτικά την παρουσίαση:

http://www.youtube.com/watch?v=a9_F10C2kPc

Όσοι επιθυμείτε μπορείτε να συμμετάσχετε στο διαγωνισμό μας κάνοντας κλικ στο βίντεο, ανοίγοντάς το στο YouTube και αφήνοντας εκεί σχόλιο με το Username σας στο Gameworld.gr και δίπλα την γνώμη σας για το Razer Naga Epic Chroma.

Το κόστος του Naga Epic Chroma ξεκινά από τα 135 ευρώ και το βάρος του ανέρχεται στα 150 γραμμάρια.

Για περισσότερες συζητήσεις, γνώμες και απόψεις για νέα περιφερειακά επισκεφθείτε το forum PC: Τεχνολογία για να ανταλλάξετε απόψεις με τους αναγνώστες του GameWorld.

Η Google ποντάρει πολλά στον τομέα της επαυξημένης πραγματικότητας τον τελευταίο καιρό. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα εγχειρήματα είναι η δημιουργία ενός augmented reality παιχνιδιού για smartphones και tablets. Αυτό ακριβώς αποσκοπεί να κάνει με το Ingress. Eνα παιχνίδι που δεν μοιάζει με όλα τα αλλά.

Η ιδέα πίσω από το Ingress
Όλα ξεκίνησαν με την ανακάλυψη του "σωματιδίου του Θεού" στο Cern. Τότε στα εργαστήρια της Νiantic διαπιστώθηκε η ύπαρξη του "Exotic Matter" το οποίο βρίσκεται παντού στον πλανήτη μας και συνδέεται με τους Shapers οι οποίο είναι εξωγήινα πλάσματα τα οποία υπάρχουν για χιλιετίες και ψάχνουν την κατάλληλη στιγμή για να παρέμβουν.

Στο Ingress καλείστε να επιλέξετε σε ποια από τις ομάδες θέλετε να ενταχθείτε. Οι ομάδες είναι δυο. Οι Enlightened ή πεφωτισμένοι -αν προτιμάτε τον Ελληνικό όρο- οι οποίοι είναι σύμμαχοι των Shapers καθώς πιστεύουν πως οι τελευταίοι έχουν ως απώτερο σκοπό την βελτιστοποίηση της ανθρωπότητας και των συνθηκών ζωής. Στην αντίπερα όχθη υπάρχουν οι Resistance ή αντιστασιακοί οι οποίοι αποσκοπούν στην διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης και στην άμυνα απέναντι στους Shapers.

Πως παίζεται
Έχοντας εγκαταστήσει το παιχνίδι στην συσκευή σας θα παρακολουθήσετε ένα μικρό tutorial που αποτελείται από οκτώ απλά μέρη τα οποία θα σας βάλουν στο νόημα του παιχνιδιού. Έπειτα θα επιλέξετε σε ποιο από τα δυο “στρατόπεδα” θα ανήκετε.

Ξεκινώντας το παιχνίδι θα δείτε έναν χάρτη βασισμένο στο Google maps, παρόμοιο με αυτόν ενός συστήματος πλοήγησης. Σε αυτόν το χάρτη θα δείτε τα portals και τα σημεία οπού μπορείτε να βρείτε το Exotic Matter. Τα αντικείμενα που λειτουργούν ως portals είναι πραγματικά μνημεία όπως αγάλματα, εκκλησίες, μουσεία και πάρκα. Για να μπορέσετε να αλληλεπιδράσετε με αυτά θα πρέπει να βρίσκεστε σε ακτίνα 40 μέτρων. Αυτό δηλαδή που καλείστε να κάνετε είναι να βγείτε στον δρόμο, να εντοπίσετε τα portals (υπάρχουν χιλιάδες ακόμα και στη χώρα μας!) και να τα μαρκάρετε βάζοντας πάνω τους resonators.

Σε περίπτωση που κάποιο μέλος της αντίπαλης ομάδας έχει καταφέρει να πάρει ένα portal τ'πτε μπορείτε να εξαπολύσετε επίθεση. Τα portals που βρίσκονται υπό την κυριαρχία των Enlightened (πεφωτισμένων) συμβολίζονται με πράσινο χρώμα ενώ με μπλε συμβολίζονται τα portals των Resistance (αντιστασιακών). Σκοπός δεν είναι η μεμονωμένη κατάκτηση portals αλλά η κατάκτηση πολλών γειτονικών portals και η ένωση τους με links δημιουργώντας ένα τρίγωνο.

http://www.youtube.com/watch?v=92rYjlxqypM

Η άποψη μου για το παιχνίδι 
Το Ingress είναι κάτι τελείως διαφορετικό απ' ότι έχουμε δοκιμάσει μέχρι σήμερα. Ένα παιχνίδι το οποίο θα σας κερδίσει σταδιακά. Θυμάμαι την πρώτη φορά που το εγκατέστησα σκέφτηκα για ποιο λόγω να τρέχω πίσω από τα μνημεία στην προσπάθεια να κερδίσω έναν εικονικό πόλεμο. Στο πρώτο άκουσμα ίσως κάτι τέτοιο να ακούγεται λίγο βλακώδες, όμως όταν μπεις στο νόημα του παιχνιδιού είναι σχεδόν σίγουρο πως θα κολλήσεις χωρίς καν να το καταλάβεις. 

Κατά γενική ομολογία το Ingress έχει καλό story και βασίζεται σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου το γεγονός πως η Google δημιούργησε την Niantic (εταιραία που αναπτύσσει το Ingress) και έριξε αρκετά χρήματα στην ανάπτυξη του εν λόγω παιχνιδιού.

Λόγω του χαρακτήρα του έχει ωθήσει την δημιουργία πολλών communities παικτών οι οποίοι συναντιούνται, συνεργάζονται και δρουν ομαδικά. Όσον αφορά στα αρνητικά, θα προτιμούσαμε την υποστήριξη της ελληνικής γλώσσας μιας και ίσως φανεί δύσχρηστο σε χρήστες που δεν είναι αρκετά εξοικειωμένοι με τα αγγλικά. Πάντως στο internet μπορείτε να βρείτε πληθώρα από tutorials που θα σας βοηθήσουν να εντρυφήσετε στο παιχνίδι.

Ελάχιστες απαιτήσεις
Android 2.3+
35GB αποθηκευτικός χώρος
Σύνδεση στο internet (συνίσταται να έχετε ένα πακέτο mobile internet στην συσκευή σας)
Ενεργοποίηση του GPS της συσκευής

Συνοψίζοντας
Το Ingress είναι μια διαφορετική ματιά στο mobile gaming. Θα το χαρακτήριζα πρωτοποριακό έχοντας όμως κάποια κενά που μπορούν να βελτιωθούν. Αν σας αρέσουν τα παιχνίδια στρατηγικής με την προσθήκη Augmented reality τότε δοκιμάστε το ανεπιφύλακτα. Εξάλλου μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν.

Το Ingress απευθύνεται σε όλες σχεδόν τις ηλικίες των gamers και είναι αρκετά δημοφιλές και στους "βετεράνους" του είδους. Μπορείτε να το κατεβάσετε από τα παρακάτω links:
- Για Android από εδώ.
- Για iOS από εδώ.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο επίσημο site.

"Τα eSports θα μπορούσαν να είναι στους Ολυμπιακούς αγώνες" δηλώνει ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής της Blizzard, Rob Pardo.

Το πρώην στέλεχος της αμερικάνικης εταιρείας πιστεύει πως "Υπάρχουν πολλά και βάσιμα επιχειρήματα για την ύπαρξη των eSports στους Ολυμπιακούς αγώνες. Πιστεύω πως παρατηρώντας τα eSports, κάποιος διακρίνει τις ανταγωνιστικές δεξιότητες και τα αστραπιαία αντανακλαστικά των επαγγελματιών gamers, τα οποία είναι απαραίτητα για τη λήψη στιγμιαίων αποφάσεων". "Συγκεκριμένα, αν κάποιος παρατηρήσει τις κινήσεις που πραγματοποιούν κάθε λεπτό, ο αριθμός αυτός είναι πάνω από τις 300" δήλωσε ο Pardo σε συνέντευξή του στο BBC.

Ο Pardo υποστηρίζει πως "είναι δύσκολο να θεωρηθούν τα video games αθλήματα ειδικά αν λάβει κάνεις τη σωματική άσκηση ως κριτήριο και ταυτόχρονα αμφισβητεί την παρουσία άλλων αθλημάτων που είναι ήδη μέρος των Ολυμπιακών αγώνων".

Ο πρόεδρος του αμερικάνικου αθλητικού καναλιού ESPN, John Skipper, δήλωσε πρόσφατα πως "δεν θεωρεί αθλήματα τα video games" ακόμα και αν παίζονται σε επαγγελματικό επίπεδο, παρόλο που το κανάλι του προβάλει τουρνουά των Dota 2 και League of Legends στο online παρακλάδι του (ESPN 3). "Δεν είναι άθλημα – είναι ένας διαγωνισμός. Το σκάκι είναι διαγωνισμός. Η ντάμα είναι διαγωνισμός. Το βασικό μου ενδιαφέρον είναι η κάλυψη αληθινών αθλημάτων".

Ο Pardo, θεωρείται βετεράνος πια στον τομέα του έπειτα από 17 χρόνια στην Blizzard όπου και ήταν βασικό μέλος της ομάδας σχεδιασμού του πρώτου World of Warcraft. Συμμετείχε επίσης στην ανάπτυξη των σειρών Starcraft, Diablo αλλά και Warcraft, κι εγκατέλειψε τη θέση του στη Blizzard νωρίτερα την τρέχουσα χρονιά.

H αλήθεια πάντως είναι ότι το Σκάκι, που χαρακτηρίζεται από πολλούς ως "ευγενές άθλημα", δεν έχει καταφέρει επίσημα να μπει στους Ολυμπιακούς Αγώνες διότι επίσης δεν αποτελεί σωματική άσκηση. Διαθέτει την δικιά του Ολυμπιάδα η οποία διεξάγεται ανά δύο χρόνια, με την φετινή να αποτελεί την 41η κατά σειρά.

Διαβάστε περισσότερα για την ιστορία των eSports. Για εκτενή συζήτηση επισκεφθείτε το παρακάτω forum topic.

Η ψηφοφορία για το Game of the Month και τους Users of the Month που κερδίζουν δώρα για την συμμετοχή τους, ξεκίνησε στο Forum και πιο συγκεκριμένα στο subforum Versus.

Κάθε ημέρα στο GameWorld.gr γράφετε User reviews, άρθρα προσωπικής άποψης στα Blogs ή συμμετέχετε καθημερινά στο site. Τα καλύτερα άρθρα και η μεγαλύτερη συμμετοχή χρηστών καθορίζονται από τις δικές σας ψήφους μέσω του subforum Versus. Οι ψηφοφορίες ξεκινούν στις 25 κάθε μήνα.

- Game of the Month: Για τον Νοέμβριο ψηφίσατε το Far Cry 4. Ποιο θα ψηφιστεί ως το καλύτερο για τον Δεκέμβριο;
- User of the Month: Ποιος ήταν ο χρήστης του μήνα που συμμετείχε περισσότερο στο site; Ο νικητής θα κερδίσει το δώρο του μήνα απ' το GameWorld. Δείτε τους μέχρι τώρα Top Users και τι ισχύει για τα User Levels.
- User review of the Month: Ποιος έγραψε το καλύτερο User review; Ο νικητής θα κερδίσει δώρο απ' το GameWorld.
- Blog of the Month: Ποιος έγραψε το καλύτερο ελεύθερο κείμενο στα Blogs; Ο νικητής θα κερδίσει δώρο απ' το GameWorld.

Υπόλοιπες ψηφοφορίες
- Συντάκτης του μήνα: Ποιος έπαιξε δυνατά για τη φανέλα του GameWorld σε ειδήσεις και reviews; Ψηφίστε κι αποφασίστε.
- Video of the Month: Το βίντεο του μήνα που ξεχώρισε. Για τον Νοέμβριο ίχαμε videos για όλα τα γούστα!
- Το άρθρο του μήνα: Ψηφίστε το άρθρο που σας έκανε καλύτερη εντύπωση. Μπορεί να είναι άποψη στις μόνιμες στήλες, preview ή review. 

Πως θα ψηφίσετε
Μπείτε στο subforum Versus και ψηφίστε στα γκάλοπ για το Game of the Month και τους Users του μήνα. 

Το Game of the Month εμφανίζεται στην κεντρική σελίδα του GameWorld, ενώ οι Users του μήνα αποκτούν δωράκια. Η γνώμη σας μετράει!

Ευχαριστούμε για τις ψήφους σας και την καθημερινή σας στήριξη στο GameWorld.gr. Σας περιμένουμε για εκτενέστερη συζήτηση στο Forum του GameWorld.

Καλή επιτυχία στους συμμετέχοντες!

Η ανάγκη για μεγάλα exclusives στο PS4 είναι μονόδρομος από την Sony και ανάμεσα στα games που περιμένουμε εντός του 2015 το Until Dawn δείχνει αρκετά υποσχόμενο.

Την ανάπτυξή του έχει αναλάβει η Supermassive Games. Το παιχνίδι είχε ανακοινωθεί αρχικά ότι θα κυκλοφορούσε για PS3 με υποστήριξη PS Move όμως τελικά θα λανσαριστεί το καλοκαίρι του 2015 ως PS4 exclusive. Ύστερα από το τελευταίο gameplay video που έδωσε η Sony στη δημοσιότητα, στο GameWorld παίξαμε την preview έκδοσή του και σας παρουσιάζουμε όσα πρέπει να γνωρίζετε για το νέο Survival Horror Adventure.

Όταν οι διακοπές πάνε στραβά...
Το σενάριο του παιχνιδιού θα σας φανεί λίγο πολύ γνωστό, μιας και θυμίζει αυτό αρκετών ταινιών με εφήβους που πάνε να μείνουν σε ένα απομακρυσμένο σπίτι μέσα στα δάση. Πιο συγκεκριμένα, μια παρέα οκτώ ατόμων αποφασίζουν να περάσουν μια βραδιά σε ένα ξύλινο σπίτι μέσα στο δάσος την ημέρα της επετείου του θανάτου ενός φίλου τους. Δε γνωρίζουν όμως πως έχουν μπει στο στόχαστρο ενός μανιακού δολοφόνου που θα τους κυνηγήσει μέχρι να μη μείνει κανείς τους ζωντανός.

Gameplay
Το demo που παίξαμε ξεκινάει με ένα cinematic, στο οποίο δύο από τους πρωταγωνιστές γεμάτοι αίματα, βρίσκονται σε υπόγειο, σε μια σκοτεινή αποθήκη, κρατώντας μόνο φακούς. Το σεναριακό υπόβαθρο της συγκεκριμένης έκδοσης δεν είναι πλούσιο, καθώς το σημείο που ξεκινάει το παιχνίδι βρίσκεται κάπου στη μέση της ιστορίας. Από την παρέα των οκτώ, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού θα ελέγξετε και τους οκτώ ήρωες. Στο demo ωστόσο ελέγξαμε μία ηρωίδα με καστανοκόκκινο μαλλί (και όχι την ξανθιά ύπαρξη που είδαμε στο τελευταίο gameplay demo της Sony) που είχε για παρέα έναν ξανθό φίλο της που φορούσε γυαλιά.

Όσο βρίσκεστε στο υπόγειο καλείστε να εξερευνήσετε το μέρος και να μπείτε σε διάφορετικά δωμάτια. Οι δύο φίλοι κρατούν από έναν φακό έκαστος και απλά ανοίγουν τις πόρτες του υπογείου που βρίσκουν μπροστά τους. Σκοπός εδώ είναι να εξερευνήσετε το χώρο της αποθήκης με κίνηση του Analog Stick και να ψάξετε για αντικείμενα που μπορείτε να αλληλοεπιδράσετε. Κάτι τέτοιο είναι σχετικά εύκολο, καθώς με την κίνηση του χαρακτήρα εμφανίζονται σε διάφορα σημεία, μεγεθυντικοί φακοί –κλασικό χαρακτηριστικό Adventure- που σας δηλώνουν πως κάτι χρήσιμο υπάρχει εκεί που μπορείτε να πλησιάσετε και να κοιτάξετε από κοντά.

Φτάνοντας ο χαρακτήρας στο αντικείμενο, χρειάζεται να κρατήσετε πατημένη τη σκανδάλη του controller και ταυτόχρονα να κάνετε κινήσεις με αυτό για να αλλάξει την οπτική γωνία ή να το μεταφέρει από το ένα σημείο στο άλλο κρατώντας το στο χέρι του. Ξεκλείδωμα κιβωτίων, περιστροφή κεφαλιού κούκλας, ακόμα και ξεφύλλισμα ημερολογίου με χρήση του touchpad, αποτελούν μερικές από τις κινήσεις που καλείστε να κάνετε για να μπορέσετε να λύσετε γρίφους και να αξιοποιήσετε στο έπακρο τις δυνατότητες του PS4.

http://www.youtube.com/watch?v=InhV7glyMl0

Ένα στοιχείο που άφησε πολύ καλές εντυπώσεις είναι το φαινόμενο επιλογής αποφάσεων. Σε κάθε διάλογο του παιχνιδιού, σας δίνονται δύο επιλογές για απάντηση. Ανάλογα με το ποια θα επιλέξετε, η πλοκή θα εξελιχθεί βάσει αυτής της επιλογής, δίνοντας έτσι στο παιχνίδι αμέτρητες διαστάσεις και σεναριακές προσεγγίσεις στην έκβαση της ιστορίας. Αυτό το στοιχείο καθιστά το παιχνίδι πρόσφορο για να το ξαναπαίξετε και κάθε φορά να μπορείτε να αλλάζετε τη ροή και την εξέλιξή του.

Όσον αφορά στις αλληλεπιδράσεις με άλλα αντικείμενα, συναντήσαμε ένα κεφάλι κούκλας που περιστρέψαμε για να εξετάσουμε καλύτερα κι ένα κλειδί που χρησιμοποιήσαμε σε ένα κουκλόσπιτο για να ανοίξει. Το κουκλόσπιτο περιείχε...οκτώ κούκλες, κάτι που μας τρόμαξε, καθώς προφανώς συμβόλιζε την παρέα των φίλων (voodoo άραγε;). Επίσης, πήραμε στην κατοχή μας μία ψαλίδα, την οποία δεν χρησιμοποιήσαμε καθόλη την διάρκεια του demo, το οποίο κράτησε 20 λεπτά.

Το demo ολοκληρώνεται με τους δύο ήρωες αλυσοδεμένους σε ένα τραπέζι, μια πριονοκορδέλα να κατεβαίνει αργά από το ταβάνι πάνω από τα κεφάλια τους και ένα πιστόλι πάνω στο τραπέζι που βρίσκεται ανάμεσά τους. Εσείς καλείστε να πάρετε το πιστόλι και να σκοτώσετε έναν από τους δυο ώστε να ζήσει ο άλλος. Κάτι σαν το SAW δηλαδή. Ποιον θα σκοτώσετε; Η επιλογή είναι καθαρά δική σας. Μετά τον πυροβολισμό το preview διεκόπη απότομα.

Τεχνικός τομέας
Τα γραφικά του Until Dawn είναι άκρως προσεγμένα και ο ρεαλισμός αγγίζει υψηλά επίπεδα. Τα textures έχουν υψηλή ποιότητα σχεδιασμού, τα animations χαρακτηρίζονται από άκρως προσεγμένη απεικόνιση κινήσεων των δύο ηρώων. Η ατμόσφαιρα είναι επιβλητική και σκοτεινή. Σε συνδυασμό σε με τον ήχο και το κατάλληλο voice acting, αλλά και την ξαφνική εμφάνιση πνευμάτων ή και του μανιακού δολοφόνου, μια καλή συμβουλή θα ήταν να έχετε ένα φως αναμμένο για σιγουριά.

Τι περιμένουμε
Το Until Dawn δείχνει ένα αρκετά φιλόδοξο project που προσπαθεί να σας ταράξει ψυχολογικά σε κάθε βήμα σας. Σε περίπτωση που ψάχνετε κάτι σαν το Resident Evil ή το Silent Hill, ίσως θα πρέπει να κοιτάξετε κάπου αλλού μιας και δε θα βρείτε τέτοιου είδους όπλα ή τέρατα για να σκοτώσετε. Από την άλλη, αν είστε οπαδός των ταινιών Saw, σας αρέσουν παιχνίδια σκοτεινά, οι γρίφοι και η συχνότερη απορία που έχετε καθώς παίζετε είναι "Να μπω στο δωμάτιο στο οποίο η πόρτα άνοιξε από μόνη της;" τότε βρήκατε αυτό που ψάχνετε.

Σίγουρα στην τελική έκδοση του παιχνιδιού οι εναλλαγές στην πλοκή θα είναι περισσότερες και η διάρκεια μεγαλύτερη, αλλά μέχρι τότε θα έχουμε αυτή την πρώτη γεύση η οποία μας αφήνει πεινασμένους για το κυρίως πιάτο.

Το μόνο που μας λείπει είναι η επίσημη ανακοίνωση της Sony για την ακριβή ημερομηνία κυκλοφορίας του Until Dawn στο PS4. Η περίοδος κυκλοφορίας είναι ως γνωστόν το καλοκαίρι του 2015. Μέχρι τότε απλά αναμένουμε.

Συζητήστε για το Until Dawn σε αυτό το forum topic.

Αφότου έριξαν το PSN και το Xbox Live με DDoS Attack, οι LizardSquad ανακοίνωσαν μέσω Facebook ότι σκοπεύουν να χτυπήσουν και την δημοφιλέστατη πλατφόρμα της Valve Steam. Για το συγκεκριμένο δημοσίευμα μας ενημέρωσε ο Άρης Γεωργίου (n3cromayhem).

Η μόνη φορά που είχε γίνει σοβαρή παραβίαση στο Steam ήταν τον Νοέμβριο του 2011 όταν ο ίδιος ο Gabe Newell είχε δηλώσει πως οι χρήστες θα έπρεπε να αλλάξουν κωδικούς και καλού κακού να "προσέχουν τις πιστωτικές τους κάρτες". Η αλήθεια πάντως είναι ότι το σύστημα προστασίας του Steam απαιτεί ακόμα κι όποιος γνωρίζει τον κωδικό να εισάγει πενταψήφιο κωδικό που θα λάβει στο email του. Συν τις άλλοις, όσοι χρησιμοποιείτε PayPal αντί για απευθείας πιστωτική κάρτα είστε καλυμένοι.

Σε κάθε περίπτωση, το ευτυχές γεγονός είναι ότι ακόμα κι αν κάποιος κάνει login στο Steam account σας δεν μπορεί να κλέψει games απ' τον λογαριασμό σας.

Πιθανόν οι LizardSquad στοχεύουν σε κάποια DDoS attack και δημοσιοποίηση στοιχείων πιστωτικών καρτών, συνεπώς καλό θα ήταν να αφαιρέσετε τέτοια στοιχεία απ' το account σας για λόγους προστασίας.

Για εκτενή συζήτηση γύρω από το Steam επισκεφθείτε το παρακάτω forum topic. Αν θέλετε να βρείτε φίλους στο Steam τότε γράψτε εδώ το Steam ID σας ώστε να ανταλλάξετε IDs με τα υπόλοιπα μέλη του GameWorld. 

Με την σημερινή κατάσταση του χώρου των video games, η ανάπτυξη ενός sequel είναι μια πιο σίγουρη επιλογή, καθώς τα νέα IPs κρύβουν κινδύνους. Έτσι, βλέπουμε κάθε χρόνο να κυκλοφορούν πολλά sequels από γνωστές σειρές που πατάνε συνήθως επάνω στην ίδια συνταγή, χωρίς να επαναστατούν ή να προσθέτουν κάτι καινούριο που να μπορεί να θεωρηθεί ως σημαντικός παράγοντας για την αγορά τους.

Τα παραδείγματα είναι πολλά και αφορούν όλα τα genres. Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι πάντα άσχημα, καθώς υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου ένα sequel κρίνεται καλύτερο από τον προκάτοχό του. Τρανά παραδείγματα είναι αυτά των Half Life 2, Team Fortress 2, Dark Souls, Uncharted 2, Diablo II, Mario Kart 64, Borderlands 2, The Legend of Zelda: Majora's Mask και Assassin's Creed 2. Τα παραπάνω games κατάφεραν να είναι σε πολλούς τομείς καλύτερα από τους προκατόχους τους και έθεσαν γερές βάσεις για τις συνέχειές τους (να δω να κυκλοφορεί το Half Life 3 μέσα σε αυτή την δεκαετία και τι άλλο στον κόσμο!).

Από την άλλη όμως, έχουμε και αρκετά sequels που δε τα πήγαν και τόσο καλά. Το χειρότερο όλων είναι αδιαμφισβήτητα το Duke Nukem Forever, το οποίο απογοήτευσε όλους τους fans του αγαπητού Δούκα. Δε μπορώ να χωνέψω επίσης το Resident Evil 4 και τις μετέπειτα συνέχειές του. Μπορεί ως Action games να ήταν αρκούντως διασκεδαστικά, παρόλα αυτά έχουν χάσει εντελώς το στοιχείο της επιβίωσης και την ικανότητα να μας κάνουν να πεταχτούμε από την θέση μας από τον φόβο μας, όπως συνέβαινε στα πρώτα games της σειράς. Με απογοήτευσαν επίσης τα Crysis 2 και Max Payne 3. Μπορεί ως games γενικότερα να ήταν αξιόλογα, παρόλα αυτά παρέκλιναν αρκετά από το πρώτο Crysis και τα δύο πρώτα Max Payne αντίστοιχα.

Εσείς ποια θεωρείτε ως κακά sequels που σας απογοήτευσαν; Γράψτε μας το σχόλιό σας στο κάτω μέρος του άρθρου.

Διαβάστε τα προηγούμενα άρθρα της στήλης Press Start. Μπορείτε να προτείνετε τα επόμενα θέματα που θα θέλατε να έχει η στήλη στο αντίστοιχο forum topic.

Καλή εβδομάδα σε όλους!

Το PlayStation 4 ήθελε να πάρει ως χριστουγεννιάτικο δώρο στον ανιψιό του ένας άντρας στο Ντένβερ της Αμερικής, αλλά τελικά τον περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Ανοίγοντας το κουτί, ανακάλυψε πως αντί για την κονσόλα, είχε μέσα ένα σωρό από πέτρες!

Ένας υπάλληλος των Walmart, από όπου και ο άτυχος αγοραστής πήρε την "κονσόλα", τον ενημέρωσε πως το συγκεκριμένο PS4 είχε επιστραφεί από κάποιον προηγούμενο πελάτη κι έτσι αποφάσισε καλού κακού, πριν το δώσει στον 13άχρονο ανιψιό του, να το ανοίξει για να σιγουρευτεί πως όλα είναι μέσα.

"Για το τυπικό της υπόθεσης, σαν από ένστικτο, αποφάσισα να το ανοίξω για να σιγουρευτώ πως όλα είναι εντάξει και πως το κουτί περιείχε και το Grand Theft Auto V που ήταν μέρος της προσφοράς" δήλωσε ο Igor Baksht στο ABC, για να συμπληρώσει: "Όταν άνοιξα το κουτί, το σαγόνι μου έπεσε στο πάτωμα!"

Το συγκεκριμένο κατάστημα Walmart, δε δεχόταν να πάρει το "τυχερό" κουτί πίσω μιας και δεν μπορούσε κανείς να αποδείξει ποιος έβαλε τις πέτρες μέσα. Όμως, την παραμονή των Χριστουγέννων, ο διευθυντής του καταστήματος δέχθηκε την επιστροφή και αποζημίωσε χρηματικά τον Baksht.

Πάντως φαντάζει απίστευτο το πως μια τόσο μεγάλη αλυσίδα καταστημάτων όπως τα Walmart, δέχθηκαν από τον πρώτο πελάτη την επιστροφή μιας καινούργιας αλλά και ακριβής κονσόλας χωρίς κάποιο έλεγχο για τα περιεχόμενα του κουτιού. Το ABC στο ίδιο ρεπορτάζ, αναφέρει πως πολλά iPad και iPhone που αγοράστηκαν ως δώρα, αποδείχτηκαν -κατά το άνοιγμα τους- πως αντί για τα πανάκριβα gadgets περιείχαν στοίβες από χαρτί.

Σαφώς δεν προκαλεί εντύπωση πως αργότερα ο Baksht βρέθηκε να ερωτάται από τους δημοσιογράφους γιατί ήθελε να αγοράσει σε ένα δεκατριάχρονο αγόρι το GTA V.

Διαβάστε τις τελευταίες ειδήσεις για το PS4. Για περισσότερη συζήτηση γύρω από την είδηση ή για να συζητήσουμε παρέα γενικές ειδήσεις που εντοπίσατε απ' τη βιομηχανία των games επισκεφθείτε αυτό το forum topic.

Φίλοι του GameWorld gr καλησπέρα.

Σήμερα στο GameWorld σας παρουσιάζουμε το Razer Leviathan, ένα σύστημα subwoofer από την Razer για το PC σας, αλλά και για laptop, smartphone, tablets και τηλεοράσεις.

Το Razer Leviathan προσφέρει 5.1 Dolby Surround ήχο, ιδανικό για να παίζετε games, να ακούτε μουσική ή να βλέπετε ταινίες. Για τον σκοπό αυτό διαθέτει αντίστοιχα τρία προκαθορισμένα equalizer modes. Συνδέεται από το οριζόντιο sound bar που βλέπετε μέσω Auxiliary ή Optical θύρας, αλλά ακόμα και ασύρματα μέσω Bluetooth 4 εύρους 10 μέτρων. Η απόκριση συχνότητας του soundbar ξεκινάει από τα 180Hz και φτάνει στα 20Khz και το βάρος του είναι 2 κιλά.

http://www.youtube.com/watch?v=ID9r890ys7I

Το subwoofer του Leviathan, 5.25 ιντσών, είναι ικανοποιητικό στο άκουσμα ηχητικών εφέ και μουσικής, με αρκετά καλό μπάσο, απλά μπουκώνει λίγο στο άκουσμα φωνών σε υψηλή ένταση. Αμφότερα τo Sound bar και το subwoofer καταναλώνουν 30 watt έκαστο. Το Subwoofer ζυγίζει 2.35 κιλά και έχει απόκριση συχνότητας 20-180Hz.

Λόγω του μικρού βάρους του και των πολλών δυνατοτήτων συνδεσιμότητας, το Razer Leviathan μεταφέρεται και χρησιμοποιείται εξίσου εύκολα οπουδήποτε. Στην παραπάνω παρουσίαση μπορείτε να το ακούσετε μέσω δύο sound tests που πραγματοποιήσαμε.

Η τιμή του Razer Leviathan ξεκινάει από τα 193 ευρώ όπως μπορείτε να δείτε και στο Bestprice.gr. To κόστος του μπορεί να χαρακτηριστεί υψηλό σε σχέση με άλλα ηχεία 5.1 Dolby Surround, με τη διαφορά ότι εδώ η συνδεσιμότητα και το στήσιμο είναι θέμα δευτερολέπτων και ουσιαστικά πληρώνετε την φορητότητα και το brand αλλά και το packaging της Razer. Η τελική επιλογή είναι στην κρίση σας.

Η πρώτη φορά που έπιασα παιχνίδι WWE ήταν το 2000 με το WWF SmackDown! στο PlayStation 1. Η επιτυχία δεν άργησε να έρθει αφού games όπως τα WWF SmackDown!, Just Bring It και Here Comes the Pain άφησαν εποχή. Η σειρά φαινόταν από τότε ότι θα συνεχίζει να μας προσφέρει κάθε χρόνο κάτι ποιοτικό. Η εταιρία ανάπτυξης Yuke’s φρόντιζε να αλλάζει διαρκώς όνομα στην σειρά. Πριν από μια δεκατία, το WWE SmackDown! άλλαξε σε SmackDown! vs. Raw, ενώ από τα τέλη του 2011, πλέον η ονομασία έχει καθιερωθεί ως WWE. 

Μετά την χρεοκοπία της THQ, η 2Κ ανέλαβε την σειρά WWE και την μετονόμασε σε WWE 2K. Η κύρια ομάδα παραγωγής είναι πλέον η Visual Concepts (NBA, NHL, Major League Baseball) και η Yuke’s που ήταν υπεύθυνη για όλα τα προηγούμενα games της σειράς, μετατράπηκε σε βοηθός. Το WWE 2K15 κυκλοφόρησε πριν από δύο μήνες σε PS3 και Xbox 360 χωρίς να εντυπωσιάσει. Η έκδοση που θα αναλύσουμε σήμερα αποτελεί και την πρώτη μεταφορά του τίτλου σε κονσόλες νέας γενιάς. Στο ντεμπούτο ενός WWE game σε PS4 και Xbox One θα καταφέρει άραγε η Visual Concepts να προσφέρει μια next-gen εμπειρία και να δικαιολογήσει τα επιπλέον 10 ευρώ που απαιτούνται για την αγορά του;

Exclusive mode
Στο review του WWE 2K15 για PS3 και Xbox 360 σας είχαμε ενημερώσει πως η 2K Sports προσφέρει από ένα αποκλειστικό mode σε κάθε γενιά κονσολών. Η έκδοση για PS3 και Xbox 360 διέθετε ως αποκλειστικό περιεχόμενο το Who Got NXT. Για τους κατόχους PS4/Xbox One έχουμε αντίστοιχα το My Career. Πρόκειται για το πατροπαράδοτο mode των WWE games μέσα από το οποίο δημιουργείτε έναν Superstar και τον φτάνετε στην κορυφή του Roster.

Το My Career φαίνεται αρκετά διαφορετικό απ' ότι ήταν τα προηγούμενα χρόνια. Πλέον έχουμε ολοκληρωμένο σύστημα με Attributes τα οποία αποτελούν πόντους βελτίωσης για τον μαχητή σας σε διάφορες κατηγορίες. Αν νιώθετε ότι είστε πιο αδύναμοι στο κομμάτι της ταχύτητας, μπορείτε να ξοδέψετε όσους πόντους μπορείτε αυξάνοντας το Speed του Superstar. Οι πόντοι που ονομάζονται SP είναι το βασικό σας εργαλείο αφού μέσα από αυτούς θα έχετε την δυνατότητα να βελτιώσετε τον χαρακτήρα σας.

http://www.youtube.com/watch?v=J48YMXg0DCc

Το όλο μοντέλο πιστεύω ότι μοιάζει αρκετά με αυτό του EA Sports UFC. Το setting είναι σχεδόν ίδιο, μετά από κάθε αγώνα αυξάνετε attributes με σκοπό να φτάσετε κάποιο “ταβάνι”, κάνετε προπόνηση και νιώθετε πιο κοντά με τον Superstar. Φυσικά αυτό δεν αποτελεί αρνητικό, ίσα ίσα πιστεύω ότι χρειαζόταν. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που βλέπαμε το κλασικό Locker Room το οποίο μπορούσατε να κάνετε customize με τις αγορές σας και η αλήθεια είναι πως το concept μας έκανε να νιώθουμε ότι έχουμε τον δικό μας χώρο στο παιχνίδι, κάτι που έχει χαθεί εδώ και χρόνια.

Ξεκινώντας το My Career θα έχετε την ευκαιρία να δημιουργήσετε έναν Superstar. Ύστερα, ξεκινάει το ταξίδι προς την κορυφή του WWE. Για αρχή θα πρέπει να μπείτε στο WWE και μετά από δύο αγώνες θα υπογράψετε το πρώτο σας συμβόλαιο. Το My Career σαν mode δεν είναι καθόλου βαρετό τις πρώτες ώρες μιας και υπάρχει ποικιλία ανάμεσα σε αγώνες και cutscenes. Εδώ, αντί να βλέπετε την ιστορία γνωστών παλαιστών του είδους όπως Triple-H και Shawn Michaels, φτιάχνετε την δική σας. 

Creation Disaster
Περίμενα πως και πως να δω το νέο Create a Superstar mode. Δημιούργησα τον πρώτο χαρακτήρα και εντυπωσιάστηκα. Τα μοντέλα ήταν για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια διαφορετικά και πιο αληθοφανή. Η επιλογή Body Morphing είναι ίσως ότι πιο εντυπωσιακό έχει υπάρξει εδώ και χρόνια σε Creation Mode. Πάνε οι εποχές που περνούσατε δύο ώρες στο creation και μετά ο Superstar σας φαινόταν αρκετά κατώτερος από τους πραγματικούς παλαιστές. Τώρα, αν ξοδέψετε κάμποση ώρα, μπορείτε να πετύχετε ένα αρκετά ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

Στην συνέχεια πήγα να δημιουργήσω την Diva μου. Προς μεγάλη μου έκπληξη παρατήρησα ότι δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα. Για πρώτη φορά μετά από περίπου μια δεκαετία, δεν θα μπορέσετε να φτιάξετε γυναίκα wrestler. Η 2K δεν έχει απαντήσει στο γιατί γίνεται κάτι τέτοιο αλλά αν το σκεφτούμε λίγο μπορούμε να βγάλουμε μια άκρη. Ας βάλουμε τα κομμάτια του παζλ δίπλα δίπλα. Στο Create a Superstar υπάρχει η επιλογή να φτιάξετε ένα αρσενικό και λίγο πιο κάτω σας επιτρέπει να του προσθέσετε make up. Μιλάμε για κραγιόν, μολύβι, σκιά, όχι για face painting. Αυτό ένα πράγμα θα μπορούσε να σημαίνει, ότι είχε προγραμματιστεί και female model απλά για κάποιο λόγο την τελευταία στιγμή ακυρώθηκε.

Από το WWE 2K15 απουσιάζει επίσης η επιλογή να δημιουργήσετε την δική σας Arena, κάτι που σίγουρα θα δυσαρεστήσει αρκετούς gamers. Δεν μπορείτε να βάλετε την δική σας entrance music με τα MP3 που βρίσκονται στην κονσόλα σας, οπότε τέρμα οι...Slipknot ενώ μπαίνετε στο ring. Τέλος, ξεχάστε τις κόντρες και αφήστε κάτω την πένα σας γιατί λείπει και το Story Designer. Πρέπει να πω περισσότερα για να καταλάβει κανείς ότι το υλικό έχει μειωθεί κατά 30% στο φετινό παιχνίδι;

Οι ελλείψεις σε modes αλλά και ορισμένα ανιαρά σημεία στο MyCareer ρίχνουν αρκετά την φετινή έκδοση του WWE στα μάτια μας.

Τα υπόλοιπα modes παραμένουν αυτούσια αλλά σε κάθε περίπτωση, όσο τραγική ήταν η απόφαση της EA Sports να αφαιρέσει modes από την έκδοση της έβδομης γενιάς, άλλο τόσο (και στο πολλαπλάσιο) αδικαιολόγητη είναι η στάση των game designers του WWE 2K15. Για έναν gamer που πληρώνει 40 ευρώ για την έκδοση έβδομης γενιάς και 50 ευρώ για την αντίστοιχη των PS4 και Xbox One, η εμπειρία πρέπει να διαρκεί όσο το δυνατόν περισσότερο. Με λιγότερα modes συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Επιτέλους 60 frames
Τα γραφικά του WWE 2K15 στις κονσόλες νέας γενιάς είναι ανώτερα από αυτά των PS3 και Xbox 360. Ο φωτισμός παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο φετινό παιχνίδι αφού είναι αυτός που κάνει τα πάντα να φαίνονται πιο ρεαλιστικά. Χαρακτηριστικό γνώρισμα ο ιδρώτας των Superstars μετά από ώρες στο ρινγκ. Απ' την άλλη δεν έχει υπάρξει καμία βελτίωση για τον κόσμο στις εξέδρες που ανέκαθεν φαινόταν σαν να δημιουργήθηκε από κακοτεχνία του Photoshop. Με την νέα engine που χρησιμοποιείται το σύστημα μάχης έχει καλύτερο collision detection, αλλά δυστυχώς πιο αργό ρυθμό σε σχέση με ότι είχατε συνηθίσει, πάντα για χάρη του ρεαλισμού.

Το WWE 2K15 τρέχει σε ανάλυση 1080p και στα 60 frames το δευτερόλεπτο χωρίς ιδιαίτερα θέματα, σε αντίθεση με την έκδοση έβδομης γενιάς που αρκείται σε 720p και 30 frames. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο στην next-gen έκδοση ήταν το loading ακομα και σε μικρές κινήσεις. Για παράδειγμα, για να αφαιρέσουμε ένα τατουάζ που βάλαμε στον παίκτη μας κατά την διάρκεια του creation, έπρεπε να περιμένουμε κάμποσα δευτερόλεπτα. Κάτι τέτοιο σας αποτρέπει πλήρως από το να κάνετε αλλαγές μιας και λίγοι έχουν τον χρόνο να περιμένουν για τόσο διάστημα.

Αξίζει η επένδυση;
Το φετινό εγχείρημα της 2K κινείται στα όρια της αποτυχίας. Η αμερικάνικη εταιρία προσπάθησε να παίξει σε δύο γενιές κονσολών μοιράζοντας το development time και το αποτέλεσμα δεν θα λέγαμε ότι την δικαίωσε ιδιαίτερα. Το WWE 2K15 για PS3 και Xbox 360 ήταν WWE 2K14+. Η έκδοση για PS4 και Xbox One από την άλλη, είχε μερικές βελτιώσεις αλλά αυτές αφορούσαν κυρίως τον οπτικό τομέα. Μπορεί να παρατηρήσαμε αλλαγές στα γραφικά αλλά αυτό ήταν ίσως και το μόνο καλό. Όλα τα στοιχεία που αφαιρέθηκαν πιστεύω ότι αποτελούν σοβαρό λόγο για να γκρινιάξουν πολλοί gamers. Ελπίζουμε η 2K Sports να μάθει από τα λάθη της και το WWE 2K16 να είναι κλάσεις ανώτερο από την φετινή έκδοση.

Θετικά:
- Βελτιωμένα γραφικά
- Πιο ρεαλιστικό σύστημα μάχης

Αρνητικά:
- Όφειλε να περιλαμβάνει όλα τα modes
- Μέτριο replayability
- Ελλείψεις στο creation mode

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7
Gameplay: 6
Αντοχή: 5
Γενικά: 6.2

Αποτυγχάνει να διακριθεί παρά τον βελτιωμένο τεχνικό τομέα.

Χριστιάνα Θάνου  

Το επόμενο κεφάλαιο του θρυλικού franchise Total War βρίσκεται ήδη στα σκαριά. Oνομάζεται Total War: Attila και έχει απορροφήσει όλο το ανθρώπινο δυναμικό της εταιρείας ανάπτυξης Creative Assembly προκειμένου να είναι έτοιμο τον ερχόμενο Φεβρουάριο.

Ακολουθώντας την νοοτροπία όλων των εταιρειών πλέον που επιβάλλει την αδιάκοπη κυκλοφορία τίτλων ώστε να κρατά το ενδιαφέρον των οπαδών αμείωτο, οι άνθρωποι της Creative Assembly αποφάσισαν να ασχοληθούν σαν πάρεργο με την κατασκευή ενός καινούργιου campaign για να απασχολήσουν τους οπαδούς του Total War: Rome 2 μέχρι την κυκλοφορία του Attila.

Οι κόποι τους έδωσαν σάρκα και οστά στο Wrath of Sparta, ένα campaign pack που μας μεταφέρει στο 432 π.χ. ένα χρόνο πριν ξεσπάσει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος. Σπάρτη, Βοιωτία και Κόρινθος έχουν αρχίσει να εκνευρίζονται με την εξάπλωση της Δηλιακής συμμαχίας (πόλεων-κρατών) με επικεφαλής την Αθήνα, η οποία καλύπτει όλα τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους μαζί με την Εύβοια και τμήματα της Ηπειρωτικής Ελλάδας. Ο πόλεμος μεταξύ των υπερδυνάμεων της εποχής ξεκινά και εσείς βρίσκεστε στο τιμόνι ενός εκ των τεσσάρων playable factions: Αθήνα, Σπάρτη, Βοιωτία και Κόρινθος. Θα μπορέσετε να ενώσετε τον Ελλαδικό χώρο υπό την κυριαρχία σας;

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου!
Δύο πράγματα με «χάλασαν» με το που εισήλθα στο campaign του Wrath of Sparta. Το μέγεθος του χάρτη και η απουσία της Κάτω Ιταλίας και της Σικελίας. Ο χάρτης μου φάνηκε μικροσκοπικός με ελάχιστα κρατίδια και νησιά για να κατακτήσω αν και οφείλω να πω ότι αισθητικά είναι υπέροχος όπως όλοι οι χάρτες του Total War: Rome 2. Η απουσία της Σικελίας και της κάτω Ιταλίας όπου διεξήχθησαν μερικές από τις δραματικότερες συγκρούσεις του Πελοποννησιακού Πολέμου μου δείχνει την βιασύνη των προγραμματιστών να τελειώσουν άρον άρον το προϊόν τους, θυσιάζοντας ένα κορυφαίο συμβάν της ιστορικής περιόδου που πραγματεύεται.

http://www.youtube.com/watch?v=imiBEPgUYq4

Ένα πρόσθετο αρνητικό στοιχείο είναι τα ελάχιστα playable factions. Γιατί να μην μπορώ να ηγηθώ αν θέλω της περσικής αυτοκρατορίας που καραδοκεί στην Μικρά Ασία σαν κοιμισμένος γίγαντας, περιμένοντας να επέμβει μόλις ένα faction αποκτήσει πολλές επαρχίες; Γιατί να μην ελέγχω την Μακεδονία, την Θεσσαλική Συμμαχία ή ακόμα και το γνωστό μας Βυζάντιο; Το χειρότερο απ’ όλα είναι το ότι κανένα από τα τέσσερα playable factions δεν εμφανίζεται στα custom battles.    

Ο ρυθμός του Wrath of Sparta, η ταχύτητα εξέλιξης του παιχνιδιού αν προτιμάτε, έχει μειωθεί δραματικά, γεγονός ενοχλητικό αλλά αναμενόμενο διότι η γρήγορη επέκταση σε τόσο μικρό χάρτη θα τελείωνε το campaign σε χρόνο Dt. Η προπόνηση νέων μονάδων παίρνει ώρα όπως και η επανεκπαίδευσή τους μετά από σκληρές μάχες αλλά ο χρόνος μπορεί να μειωθεί με την κατασκευή συγκεκριμένων κτιρίων. Τα παραπάνω με κατέστησαν πολύ προσεκτικό στην επιλογή των στόχων μου, παρότι οι μάχες είναι απαραίτητες για να αυξηθεί το xp στρατού και στρατηγών.

Με άρωμα Ελλάδας
Απόλαυσα πραγματικά την ελληνική κουλτούρα που είναι διάχυτη στο παιχνίδι. Φεστιβάλ προς τιμή των Θεών, αθλητικοί αγώνες στους οποίους συμμετέχουμε ως χορηγοί αθλητών ή με απεσταλμένους που απευθύνουν χαιρετισμούς στα πλήθη και αρκετά ακόμα συναρπαστικά γεγονότα αναδύουν έντονο άρωμα Ελλάδας. Αυτό που δεν έχει σχέση με το Ελληνικό πνεύμα στο campaign είναι το A.I.

Αναρωτιέμαι πως οι Αθηναίοι κατόρθωσαν να στήσουν τέτοια ισχυρή συμμαχία αν ήταν τόσο χαζοί όσο τους παρουσιάζει το παιχνίδι. Θα παρακολουθήσετε γελώντας τον στόλο τους να κάνει κρουαζιέρα στην Μεσόγειο, αφήνοντας ακάλυπτες τις επαρχίες τους. Τα υπόλοιπα factions είναι κλάσης ανώτερα στον εγκεφαλικό τομέα. Για παράδειγμα, είχα στείλει τον Περικλή με την καλύτερη στρατιά μου κοντά στον Ισθμό της Κορίνθου με σκοπό να εισβάλλω στην Πελοπόννησο. Ούτε δύο γύροι δεν πέρασαν πριν εμφανιστεί μια στρατιά με επικεφαλή τον Πεισίστρατο, ο οποίος μου ρίχτηκε, έκανε σκόνη τον στρατό μου και συνέχισε την επέλαση προς την Αθήνα.

Από πλευράς μονάδων, το Wrath of Sparta υπόσχεται δεκάδες νέες μονάδες αλλά στην ουσία πρόκειται για μια…πεντάδα και ένα μάτσο reskin μονάδων από παλιότερο DLC. Αισθητικά οι οπλίτες (hoplites) των Σπαρτιατών είναι καλοφτιαγμένοι και οι μονάδες των ειλωτών που περιλαμβάνει ο στρατός τους αποδεικνύονται χρήσιμες, εντούτοις δεν παρουσιάζουν τίποτα το πρωτοποριακό. Οι πεζοναύτες των Αθηναίων και των Κορίνθιων δεν με εντυπωσίασαν καθόλου οπότε η μόνη νέα μονάδα που πραγματικά απόλαυσα τον χειρισμό της είναι οι Θηβαίοι ιππείς (Theban Hippeus). Σε μια μάχη με τους Αθηναίους, η αποδεκατισμένη μονάδα μου Θηβαίων ιππέων έκανε μυθικές εφορμήσεις στην πλαγιά ενός λόφου, θερίζοντας αρχικά τους τοξότες του εχθρού και στην συνέχεια δημιουργώντας σφήνα στα μετόπισθεν των οπλιτών του, χαρίζοντας μου την νίκη.

Το νέο technology tree με ενθουσίασε με την ποικιλία του και οι ήρωες που περιέχει το Wrath of Sparta είναι πασίγνωστα ονόματα της Αρχαίας Ελλάδας που ανεβάζουν κατακόρυφα την πώρωση με την παρουσία τους. Το σύστημα ανάπτυξης στρατηγών, ηρώων και στρατιών προσφέρει την μεγαλύτερη ευχαρίστηση στο παιχνίδι μαζί με τις επικές μάχες. Ακόμα και αν η αναπλήρωση των πεσμένων πολεμιστών δεν ήταν χρονοβόρα, θα πρόσεχα σαν τα μάτια μου τις διαθέσιμες στρατιές διότι η αναβάθμιση τους τις γεμίζει με φοβερά skills, καθιστώντας τες ακαταμάχητες στο πεδίο της μάχης. Τα κτίρια που μπορείτε να χτίσετε στις πόλεις μου φάνηκαν λίγο πολύ ομοιόμορφα δηλαδή δεν έχει αλλάξει κάτι σημαντικό σε σχέση με το Rome 2.

Μια πολύ ακριβή απόλαυση
Η τακτική της Creative Assembly δείχνει ότι έχει ως βασικό γνώμονα το κέρδος, κυκλοφορώντας όσο πιο γρήγορα μπορεί μη ολοκληρωμένες δουλειές με ελάχιστες βελτιώσεις πάνω σε ένα ήδη επιτυχημένο video game. Το Total War: Wrath of Sparta είναι μια συναρπαστική ιδέα που δεν υλοποιήθηκε όσο καλά θα θέλαμε, παρουσιάζοντας έτσι ανισορροπία στο gameplay, μικρό χάρτη, ελάχιστες νέες μονάδες χωρίς ουσιαστικές αναβαθμίσεις κ.ο.κ. Όσο και να με πωρώνει η ιστορική περίοδος που πραγματεύεται το παιχνίδι, τα 15 ευρώ κόστος στο Steam είναι μάλλον υπερβολικά για περιεχόμενο που μετά βίας συναγωνίζεται τα mods που έχουν κατασκευάσει οι οπαδοί του Total War: Rome 2 στο Steam Workshop.

Διαβάστε το review του Total War: Rome 2 και συζητήστε το στο παρακάτω forum topic.

H δεκαετία του '90 μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί "χρυσή" για τα FPS, καθώς σε αυτήν είδαμε δεκάδες κυκλοφορίες όπως το μνημειώδες Doom, αλλά και τα αξιόλογα Heretic, Blood, Duke Nukem 3D κ.ο.κ. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει και το πρωτότυπο Shadow Warrior της 3D Realms, το οποίο έτυχε θερμής αποδοχής από τους λάτρεις των First-Person Shooters, παρά το γεγονός ότι απέσπασε ανάμικτες κριτικές. Πέρυσι η πολωνική Flying Wild Hog πήρε την απόφαση να μας προσφέρει ένα σύγχρονο remake του Shadow Warrior, βάζοντάς μας αν μη τι άλλο σε σκέψεις για την ποιότητα του τελικού προϊόντος. Η ανησυχία αυτή ήταν απόλυτα δικαιολογημένη, καθώς τo genre των FPS έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά τα τελευταία 15 περίπου χρόνια. Παρά τις ανησυχίες μας, όμως το νέο Shadow Warrior κατάφερε να παρουσιαστεί αισθητά βελτιωμένο σε σχέση με τον προκάτοχό του και να μας προσφέρει μια αγνή old-school FPS εμπειρία.

Φέτος ένα περίπου χρόνο μετά την κυκλοφορία για τα PC, το Shadow Warrior της Flying Wild Hog κυκλοφορεί σε αμφότερα τα PS4 και Xbox One από τη Namco Bandai Games. Το τελευταίο έρχεται να προστεθεί στην ήδη μεγάλη λίστα των next-gen ports και όπως είναι φυσικό η κυκλοφορία αυτή δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για κάποιον που έχει ήδη ασχοληθεί με την περσινή έκδοση. Για όσους βέβαια δεν ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία, το Shadow Warrior είναι ένα φρέσκος τίτλος για τα PS4 και Xbox One. Κατά πόσο όμως έχουμε να κάνουμε με ένα επιτυχημένο port, κυρίως σε ότι έχει να κάνει με το τεχνικό τομέα; H απάντηση ακολουθεί παρακάτω.

Who wants some Wang?
To Shadow Warrior είναι μία δημιουργία που δεν παίρνει ποτέ τον εαυτό της στα σοβαρά και αυτό θα λέγαμε ότι είναι και το μεγαλύτερο ατού της. Για όσους είχαν ασχοληθεί με τον πρωτότυπο τίτλο της 3D Realms να τονίσουμε ότι το σενάριο παρουσιάζει κάποιες ομοιότητες, παρόλα αυτά η πλοκή εξελίσσεται με τελείως διαφορετικό τρόπο. Ο κεντρικός πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Lo Wang, ένας μισθοφόρος της Zilla Enterprise, o οποίος προσπαθήσει να αποκτήσει για λογαριασμό της εταιρείας του, το Nobitsura Kage, ένα αρχαίο katana. Στην πορεία βέβαια τα πράγματα στραβώνουν, καθώς δαίμονες εισβάλλουν στον κόσμο σας από μια άλλη διάσταση. Mε την βοήθεια του πνεύματος Hoji λοιπόν καλείστε να επαναφέρετε την τάξη και την γαλήνη στον κόσμο. Πρακτικά θα πρέπει να εξολοθρεύσετε εκατοντάδες δαίμονες για να φτάσετε στον προορισμό σας και να ανακαλύψετε τον υπαίτιο της όλης κατάστασης.

Η διάχυτη b-movie αισθητική και η γενικότερη cultίλα που αποπνέει το Shadow Warrior είναι δεδομένο ότι θα ενθουσιάσουν τους νοσταλγούς των old-school First-Person Shooters. Οι διάλογοι είναι καυστικοί, σπαρταριστοί και διακρίνονται για το χιούμορ τους. Τα στοιχεία αυτά καταφέρνουν να "απογειώσουν" το αντικειμενικά μέτριο σενάριο κρατώντας το ενδιαφέρον σας αμείωτο από την αρχή μέχρι και το τέλος της περιπέτειάς σας.

http://www.youtube.com/watch?v=cV-lZHE5EVA

Για να ολοκληρώσετε την ιστορία θα χρειαστεί να αφιερώσετε τουλάχιστον 15 ώρες, ενώ αν αποφασίσετε να εξερευνήσετε όλα τα levels σπιθαμή προς σπιθαμή και να ανακαλύψετε τα διάφορα collectables το Shadow Warrior δύναται να σας κρατήσει συντροφιά για 30-40 ώρες περίπου. Να σημειωθεί εδώ ότι η συλλογή των collectables είναι μεν προαιρετική, παρόλα αυτά με δεδομένο ότι τα περισσότερα εξ' αυτών σας επιτρέπουν να κάνετε upgrade τα όπλα και τα abilities σας καλό θα είναι να συλλέξετε όσα περισσότερα μπορείτε. Αν μη τι άλλο ο υψηλός βαθμός πρόκλησης και το άνω του μετρίου A.I καθιστούν την περιπέτειά σας μια πραγματική δοκιμασία, οπότε θα πρέπει να ενδυναμώσετε τον Lo Wang για να καταφέρετε να τα βγάλετε πέρα.

1000+1 τρόποι για να κόψετε κομματάκια έναν δαίμονα!

H τέχνη του Kenjutsu
Με τους μηχανισμούς της μάχης και το gameplay του Shadow Warrior είχαμε αναφερθεί εκτενέστερα σε προγενέστερο review μας οπότε εδώ δεν θα επεκταθούμε περισσότερο. Επιγραμματικά μόνο να αναφέρουμε ότι ο Lo Wang έχει πρόσβαση σε ένα πραγματικά τεράστιο οπλοστάσιο από πιστόλια, ημι-αυτόματα, καραμπίνες, εκτοξευτές ρουκετών κ.ο.κ. Το gunpplay θα λέγαμε ότι είναι επιεικώς αναχρονιστικό και δεν διαθέτει την στιβαρότητα ή την αληθοφάνεια των σύγχρονων FPS, παρόλα αυτά η όλη εμπειρία είναι αρκετά πιο διασκεδαστική στο Xbox One χάρις των Impulse Triggers.

To στοιχείο που κάνει το Shadow Warrior να ξεχωρίζει πάντως είναι η katana στην οποία έχει πρόσβαση ο χαρακτήρας σας. Με αυτήν μπορείτε να τεμαχίσετε τους αντιπάλους σας και να χρησιμοποιήσετε διάφορα skills. Για να είμαστε ειλικρινείς αρκετές φορές η δημιουργία της Flying Wild Hog μας έδωσε την αίσθηση ότι παίζουμε ένα Action-Adventure και όχι ένα FPS και αυτό γιατί στις μάχες κατά 90% χρησιμοποιούσαμε το σπαθί μας και όχι κάποιο από τα βαλλιστικά όπλα μας. Να προσθέσουμε εδώ ότι υπάρχει και ένα σύστημα αξιολόγησης (απεικονίζεται με shuriken) που σας βαθμολογεί ανάλογα με τις επιδόσεις σας ύστερα από κάθε μάχη. Στο κομμάτι αυτό παρατηρήσαμε ότι είναι πιο εύκολο να κάνει κάποιος μεγάλο σκορ με την katana, παρότι με τα άλλα όπλα.

Τεχνικός τομέας
Το Shadow Warrior, όπως και στα PC, χρησιμοποιεί την Road Hog Engine, μία in-house μηχανή γραφικών της Flying Wild Hog την όποια είδαμε για πρώτη φορά στο Hard Reset που κυκλοφόρησε το 2011. Να σημειωθεί εδώ πως στα δύο χρόνια που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του Hard Reset μέχρι την αντίστοιχη του Shadow Warrior στα PC οι developers τροποποιήσαν και βελτίωσαν σημαντικά την engine τους εισάγοντας dynamic lighting effects, parallax occlusion mapping και screen-space ambient occlusion. Τα στοιχεία αυτά έχουν μεταφερθεί με επιτυχία και στις κονσόλες, παρόλα αυτά οι developers δεν κατάφεραν να μας προσφέρουν την 60fps εμπειρία που μας είχαν υποσχεθεί.

Η αλήθεια είναι ότι στο frame rate χρειάζονταν περισσότερη δουλειά, καθώς συνεχώς παρατηρούνται μικρές πτώσεις του (1-2 fps), ενώ σε κάποια απαιτητικά σημεία πέφτει κάτω από τα 50fps. Συν τις άλλοις, ορισμένες φορές παρατηρήσαμε και αρκετό screen tearing. Αντίθετα, στα textures θα λέγαμε ότι οι developers κατάφεραν να μας παρουσιάσουν ένα αποτέλεσμα ανάλογο της περυσινής έκδοσης. Ενδεικτικά η console έκδοση του Shadow Warrior είναι αντίστοιχη με αυτή των PC στα ultra settings, με ορισμένες μόνο παραχωρήσεις στο texture filtering, ιδίως στο Xbox One.

Όσον αφορά την απεικόνιση πάντως η έκδοση για το PS4 έχει ένα σαφέστατο πλεονέκτημα, καθότι τρέχει στα 1080p. Στο Xbox One αντίθετα το Shadow Warrior τρέχει στα 900p, καθώς οι developers δεν είχαν αρκετό χρόνο στην διάθεσή τους για να ανεβάσουν την ανάλυση στα 1080p. Θυμίζουμε ότι πριν από μερικούς μήνες η Microsoft αποδέσμευσε το 10% της GPU, το οποίο ήταν δεσμευμένο για το Kinect. H Flying Wild Hog θα μπορούσε έστω με κάποιο patch να αυξήσει την ανάλυση στο Xbox One μετά την κυκλοφορία του Shadow Warrior, αλλά δυστυχώς δεν συνέβη κάτι τέτοιο.

Πετυχαίνει τον σκοπό του
Η Flying Wild Hog κατάφερε να μεταφέρει με επιτυχία το Shadow Warrior στα PS4 και Xbox One, εντούτοις οι συγκεκριμένες εκδόσεις δεν έχουν να προσφέρουν κάτι περισσότερο σε σχέση με τον προκάτοχό τους. Συν τις άλλοις, η PC έκδοση είναι ελαφρώς ανώτερη στον τεχνικό τομέα. Εν κατακλείδι λοιπόν η πολωνική εταιρεία χωρίς να “ιδρώσει”, αφού στον ένα χρόνο που μεσολάβησε θα μπορούσε να προσθέσει κάτι στις console εκδόσεις, μας παρουσιάζει ένα αρκετά αξιόλογο port. Οι νοσταλγοί των 90s FPS αλλά και όσοι εν πάση περιπτώσει θέλουν έναν διασκεδαστικό τίτλο με μπόλικο gore και χαβαλέ αξίζει να το δοκιμάσουν.

Θετικά:
- Πιστό στο κλίμα του πρωτότυπου Shadow Warrior
- Μεγάλη διάρκεια
- Η melee μάχη με την katana είναι όλα τα λεφτά
- Old-school αισθητική και σπαρταριστές ερμηνείες
- Μπόλικο gore

Αρνητικά:
- Ασταθές frame rate και 900p ανάλυση στο Xbox One
- Μέτριο gunplay
- Αδιάφορο soundtrack
- Δεν διαθέτει multiplayer

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 7.5
Gameplay: 7.5
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.3

Εάν αρέσκεστε στο να τεμαχίζετε δαίμονες με την katana σας, τότε θα βρείτε εδώ τη νέα αδυναμία σας.

Παντελής Δασκαλέλος 

Η Ολλανδική εταιρεία ανάπτυξης Vlambeer ιδρύθηκε το 2010 από τον Rami Ismail και τον Jan Willem Nijman μόλις τελείωσαν την σχολή Utrecht School of the Arts. Πρώτο τους project ήταν το Super Crate Box το 2010, που εντυπωσίασε πολύ στο Indie Games Festival της διεθνούς φήμης Game Developers Conference στην Αμερική. , Το 2011 η Vlambeer προσεγγίστηκε από τον publisher Devolver Digital για να αναπτύξει ένα παιχνίδι της σειράς Serious Sam κι έτσι το 2011 ακολούθησε το RPG Serious Sam: The Random Encounter.

Το team των Ολλανδών έχει αναπτύξει μέχρι σήμερα διάφορα games, με τα πιο γνωστά να είναι το Serious Sam που προαναφέραμε και το Luftrausers που θα εξετάσουμε σήμερα. Πρόκειται για ένα Arcade Shoot 'Em Up με πολύ απλά γραφικά που απευθύνεται σε old school gamers. Νοσταλγείτε τις εποχές που λιώνατε το Wings of Fury για παράδειγμα και θέλετε κάτι αντίστοιχο που θα σας πωρώσει; Τότε συνεχίστε να διαβάζετε το παρόν review.

Παίξαμε το Luftrausers σε PS3, καθώς το παιχνίδι διατίθεται για αγορά σε PSN αλλά και στα PC μέσω Steam. Πως προήλθε η έμπνευση του παιχνιδιού; Ο Jan Willem Nijman ξεκίνησε το Luftrausers καθώς ήταν στο αεροπλάνο και εμπνεύστηκε από το όμορφο θέαμα που έβλεπε καθώς ταξίδευε.

Προσθέτουμε ένα "s" στο τέλος...
Το Luftrausers είναι η εξέλιξη του δωρεάν flash game της Vlambeer. Αρχικά το Luftrausers είχε ανακοινωθεί για το δεύτερο εξάμηνο του 2013 για PS3 και PS Vita λόγω της καλής σχέσης που υπήρχε με την Sony. Η κυκλοφορία του όμως καθυστέρησε διότι η εταιρεία ανάπτυξης Rubiq Lab λάνσαρε ένα παρόμοιο παιχνίδι, το SkyFar, τον Απρίλιο του 2013. Έτσι η Vlambeer επικοινώνησε με την Apple και τη Google ώστε να επέμβει για να μην δημιουργηθεί κλώνος του project της. Το Luftrausers κλάπηκε κατά την διάρκεια της έκθεσης E3 2013 και αυτό καθυστέρησε την κυκλοφορία του.

http://www.youtube.com/watch?v=7yqrX-CipDo

Καλώς ήρθατε στην κόλαση
Το Luftrausers δεν έχει ιδιαίτερο σενάριο ή πλοκή. Απλά βρίσκεστε σε κάποιο πόλεμο μεσοπέλαγα ως πιλότος ενός μαχητικού αεροσκάφους και προσπαθείτε να επιβιώσετε καταστρέφοντας εχθρικά πλοία και αεροπλάνα. Έχουμε να κάνουμε με ένα Retro 2D Shooter, το περιβάλλον του οποίου είναι αρκετά μονότονο αρχικά. Ο χειρισμός είναι εύκολος, απλά καταντά λιγάκι εκνευριστικός και το soundtrack περιλαμβάνει κλασικά ακούσματα για τέτοιου είδους games.

Τα πρώτα λεπτά κάθε αποστολής σας βρίσκουν σε ένα φόντο με ήρεμες θάλασσες και ανοικτό ουρανό, αλλά γρήγορα ή δράση κλιμακώνεται σε κόλαση από σφαίρες και λέιζερ εχθρικών αεροπλάνων και πολεμικών πλοίων. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι είναι αρκετά εύκολο τόσο να σημειώσετε high score αν είστε τυχερός όσο και το να χάσετε αρκετές φόρες.

Στόχος του παιχνιδιού είναι να μείνετε ζωντανοί όσο περισσότερη ώρα γίνεται και να καταστρέψετε σαν μανιακοί τους εχθρούς σας. Το να είστε πιλότος στο Luftrausers αποτελεί εύκολη υπόθεση. Χρησιμοποιείτε το analog stick για τον έλεγχο του αεροπλάνου, αλλάζοντας στροφή αριστερά ή δεξιά. Αφήνοντας τους μοχλούς προκαλείτε στο αεροπλάνο σας πτώση, η οποία αποτελεί λειτουργία χρήσιμη σε αρκετές περιπτώσεις ενώ χρειάζεται ένα μόλις κουμπί για να εκτοξεύσετε πυρά.

Το καλύτερο όμως είναι πως το αεροπλάνο σας επιδιορθώνεται από μόνο του. Όσα πυρά κι αν δεχθείτε, αρκούν μερικά δευτερόλεπτα εκτός στόχου και το πετούμενό σας γίνεται...σαν καινούργιο! Το gameplay είναι τόσο απλό που το tutorial είναι σχεδόν περιττό, αλλά μην υποθέσετε ότι είστε και πιλότος του Top Gun γιατί μετά από μερικές πτήσεις θα πέσετε απ' τα σύννεφα καθώς θα βλέπετε το παιχνίδι να δυσκολεύει.

Ιπτάμενος βετεράνος
Όσο προχωράτε στο Luftrausers ο εθισμός ανεβαίνει καθώς ενδέχεται να κολλήσετε αρκετά μαζί του. Το ενδιαφέρον αυξάνεται αφού μπορείτε να ξεκλειδώσετε νέα τμήματα για το αεροπλάνο σας όπως νέα όπλα, όργανα, μέχρι και ουρές. Καθένα από αυτά τα μέρη μπορεί να αλλάξει δραστικά τον τρόπο που το αεροπλάνο πετάει, ρίχνει πυρά και αμύνεται.

Ο πλούτος των πιθανών συνδυασμών σημαίνει ότι υπάρχουν πολλά διαφορετικά στυλ παιχνιδιού στα χέρια σας. Για παράδειγμα μπορείτε να επιλέξετε μια μηχανή που να βυθίζεται στο νερό χωρίς να λαμβάνει ζημιά ή ένα αεροπλάνο που ωθείται από πυροβολισμούς που αφήνετε πίσω σας. Αυτά τα μέρη ξεκλειδώνονται συμπληρώνοντας τις αποστολές και πετυχαίνοντας στόχους που σας ανατίθενται.

Κάθε επίπεδο έχει διαφορετικές προκλήσεις που πρέπει να συμπληρωθούν με καθορισμένη σειρά. Αν θέλετε να αντιμετωπίσετε αυτές τις προκλήσεις θα πρέπει να ξεκλειδώσετε επιπλέον εξοπλισμό. Για παράδειγμα εάν πρέπει να βυθίσετε οκτώ πλοία σε ένα combo για να ανταποκριθείτε στην πρόκληση χρειάζεται να εξοπλίσετε το αεροπλάνο σας με τα κατάλληλα εξαρτήματα. Οι δημιουργοί έχουν φροντίσει να μην βαρεθείτε εύκολα, καθώς εφόσον περνάτε αποστολές μπορείτε να αλλάξετε και το τοπίο στο οποίο διαδραματίζεται η μάχη αλλά και τo soundtrack.

Μεγάλο αρνητικό του παιχνιδιού είναι το περιορισμένο οπτικό του πεδίου. Συχνά θα καταλήξετε να προσκρούετε πάνω σε σφαίρες που ήρθαν από το πουθενά. Δεν υπάρχει δυνατότητα για zoom out κι αυτό είναι ότι χειρότερο καθώς όσα καλά αντανακλαστικά κι αν έχετε θα την πατήσετε από εκεί που δεν το περιμένατε.

Η κιτρινίλα στο απόγειό της
Οπτικά το Luftrausers δεν έχει να προσφέρει πολλά. Τα 2D γραφικά του είναι εντελώς απλά και περιορίζονται σε ένα κίτρινο φόντο, εντελώς λιτό σχεδιασμό στα αεροπλάνα και τα πλοία και κάποια συμπαθητικά οπτικά εφέ.

Το soundtrack έχει trance ακούσματα και δεν θυμίζει ιδιαίτερα τα παλιά Shoot 'Em Up, δείγμα της...επιρροής των Ολλανδών από τα ακούσματα με τα οποία μεγάλωσαν. Απ' την άλλη, τα ηχητικά εφέ μένουν πιστά στο κλίμα των 80's και φέρνουν στο νου κάτι από Atari 2600.

Αποστολή εξετελέσθη...όβερ
Tο Luftrausers είναι ένα πολύ καλά φτιαγμένο Arcade Shoot 'Em Up τουλάχιστον για τον σκοπό που εξυπηρετεί. Τα mechanics του αποδεικνύονται προσεγμένα και ιδιαίτερα κι όλα αυτά κάτω από το πέπλο των απλών γραφικών του. Κάθε γύρος κόβει την ανάσα και κάθε καταστροφή του αεροπλάνου μια απογοήτευση αν σκεφτεί κάνεις ότι θα πρέπει να επαναλάβει όλο το level. Αυτό όμως είναι στην τελική που θα σας πεισμώσει να συνεχίσετε και που το κάνει τόσο ενδιαφέρον.

Η συνολική διάρκειά του υπολογίζεται σε minimum πέντε ώρες αν και στο πρώτο playthrough θα δυσκολευτείτε αρκετά. Αν θέλετε να ξεκλειδώσετε τα πάντα όμως (πράγμα δύσκολο δεδομένου του απλού gameplay του) τότε θα χρειαστείτε τουλάχιστον το τριπλάσιο διάστημα. Γεγονός είναι πάντως ότι με τις εκπτώσεις του Steam, το κόστος των 5 ευρώ από την αρχική τιμή των 10 το κατατάσσει σε μια αξιόλογη ευκαιρία. Πριν από την αγορά σας, δοκιμάστε πρώτα την δωρεάν έκδοση που έχουμε στα downloads του GameWorld.

Θετικά:
- Εύκολος χειρισμός
- Η εξέλιξη του αεροσκάφους
- Απίστευτα διασκεδαστικό μέσω των προσκλήσεων που προσφέρει

Αρνητικά:
- Περιορισμένο οπτικό πεδίο
- Τεχνικά παραείναι λιτό
- Δεν υπάρχει κάποιο ουσιώδες story mode
- Η εξουδετέρωση των αεροσκαφών και πλοίων γίνεται αρκετές φορές πολύ δύσκολη

Βαθμολογία
Γραφικά: 6
Ήχος: 6
Gameplay: 7
Αντοχή: 7
Γενικά: 6.8

Προσφέρει old school διασκέδαση συνεπώς αν είστε λάτρης αυτού του είδους δεν πρέπει να λείπει από τη συλλογή σας.

Βασίλης Πουρδαλάς  

Η Nintendo έχει ήδη στο ρεπερτόριό της τα καλύτερα exclusives για το Wii U και εξακολουθεί να θεωρείται μια "μηχανή παραγωγής νέων games", όσο κι αν κατηγορείται για ορισμένες...παρωχημένες ιδέες της. Καλείται μάλιστα να δουλέψει διπλά και τριπλά για να καλείψει την έλλειψη τίτλων, την στιγμή που τεχνικές προδιαγραφές του Wii U περιορίζουν κατά πολύ τους τρίτους developers.

Το Captain Toad: Treasure Tracker θα μπορούσε να θεωρηθεί κάτι σαν spin-off του Super Mario 3D World. Σε ορισμένα levels του τελευταίου θα θυμάστε ότι ο Toad έπρεπε να λύσει κάποιους γρίφους εν μέσω ορισμένων minigames. Η Nintendo λοιπόν αποφάσισε να κυκλοφορήσει ένα παιχνίδι εμπνευσμένο από αυτά τα minigames σε stand-alone έκδοση, ασφαλώς εξελίσσοντάς το στο βαθμό που όφειλε.

Toads can't jump!
Ο Wingo, ένας μοχθηρός αετός (πρωτότυπα τα ονόματα που βρίσκουν στην Nintendo, ε;) απαγάγει μια μέρα την Toadette και ο καλός μας Toad θα πρέπει να την σώσει. Για τον σκοπό αυτό θα αναζητήσει την συλλογή διαμαντιών στο βασίλειο του μανιταριού, προκειμένου να ξεκλειδώσει τα μετέπειτα levels και να προχωρήσει στο στόχο του.

Ο Toad κουβαλάει μαζί του εξοπλισμό και δεν μπορεί να πηδήξει κάτι που σας αναγκάζει να χρησιμοποιείτε το περιβάλλον, αλληλεπιδρώντας με αντικείμενα προκειμένου να λύσετε τα puzzles. Από τα φυτά που βρίσκει στο δρόμο του ορισμένα χρησιμοποιούνται για ρίψη στους εχθρούς, ενώ με την χρήση του touchpad στο Wii U gamepad μπορείτε να αλλάξετε την δομή της πίστας και να προχωρήσετε παρακάτω. Κάθε level σας δίνει μέχρι τρία διαμάντια και στο τέρμα του βρίσκεται ένα αστεράκι. Στόχος σας είναι να συλλέξετε όσο το δυνατόν περισσότερα διαμάντια διότι -εδώ που τα λέμε- όταν σας ζητηθεί συγκεκριμένο ποσό διαμαντιών για το ξεκλείδωμα νέων levels, κανείς δεν θέλει να γυρνάει πίσω σε παλιά επίπεδα και να αναζητάει τα διαμάντια που δεν κατάφερε να βρει.

http://www.youtube.com/watch?v=RcikKcvczlU

Το μαγικό touchpad
Οι game directors Kenta Motokura και Shinya Hiratake υπό την καθοδήγηση του Shigeru Miyamoto, δημιούργησαν ένα κομψοτέχνημα που κάνει επίδειξη σχεδόν όλων των δυνατοτήτων του Wii U gamepad. Υπό άλλες συνθήκες (και θα εξηγήσουμε ποιες) το Captain Toad θα μπορούσε να αποτελέσει ιδανική διαφήμιση για την κονσόλα της Nintendo.

Το touchpad χρησιμεύει για να κάνετε drag & drop με το χέρι σας μεγάλους τοίχους ή εμπόδια προς κάθε κατεύθυνση και να επιτρέψετε στον Toad να προχωρήσει. Στις ελάχιστες φορές που θα συναντήσετε κανόνια, μπορείτε να εκτοξεύετε τις οβίδες σας με κάμερα πρώτου προσώπου μέσω του touchpad.

Οι δυνατότητες ωστόσο δεν σταματούν εκεί καθώς θα κληθείτε να περιστρέψετε λεβιέδες, στρέφοντας αντίστοιχα εικονικά το touchpad, να ελέγξετε δύο Toad ταυτόχρονα πατώντας power buttons που σας ανοίγουν δρόμο ή ακόμα και να φυσήξετε στην οθόνη του Wii U gamepad ώστε να ανεβοκατεβάσετε τους αντίστοιχους ανελκυστήρες. Οι συνδυασμοί είναι πραγματικά απεριόριστοι!

Ενώ ο χειρισμός είναι απλός καθώς αξιοποιείτε το αριστερό analog stick για την κίνηση, το δεξί για την κάμερα και το touchpad για την αλληλεπίδραση, η οπτική καταφέρνει να σας δυσκολέψει με ποικίλους τρόπους. Το κουμπί Χ κάνει Zoom In/Zoom Out σε δύο προκαθορισμένα σημεία. Ενώ περιστρέφετε τον χάρτη με το δεξί analog stick, θα δείτε πολλές φορές τον Toad να χώνεται σε σημεία εντός των levels τα οποία απαιτούν καλύτερη οπτική γωνία. Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν θα αναζητάτε ένα ενδιάμεσο zoom το οποίο απλά δεν υφίσταται.

Power-ups
Σε αντίθεση με τα κλασικά παιχνίδια Mario, ο Toad εδώ δεν αποκτά την ευρεία γκάμα των power-ups που γνωρίζουμε. Καταρχήν αν δεχθεί ένα χτύπημα μικραίνει και στο δεύτερο χάνει την ζωή του, επομένως το νούμερο ένα power-up που θα χρειαστείτε είναι το μανιτάρι. Υπάρχει επίσης το 1up, τα μανιτάρια που σας κάνουν αόρατους (εμφανίζονται συνήθως αν αποτύχετε αρκετές φορές), τα double cherries που εμφανίζουν δεύτερο Toad και τα Super Pickaxes με τα οποία σπάτε τα πάντα γύρω σας. Όταν πεθάνετε για παράδειγμα, σας δίνεται ένα Super Pickaxe με το οποίο καταστρέφετε έναν κήπο από λουλούδια και βγάζετε αρκετές ζωές, συνεχίζοντας απ' το level όπου χάσατε σαν να μην τρέχει τίποτα. Μακάρι κάθε θάνατος να ήταν έτσι σε όλα τα games. Συνεπώς οι δύο διαθέσιμες ζωές στο ξεκίνημα και η μη διατήρηση των coins μετά από κάθε level άλλαξαν απλά "για τα μάτια του κόσμου" καθώς δεν δυσκολεύουν καθόλου την κατάσταση.

Το A.I. των εχθρών είναι πολύ συγκεκριμένο. Στο δρόμο σας θα συναντήσετε goombas, φυτά piranha, ant troopers, boos και άλλα γνωστά πλάσματα. Τα περισσότερα από αυτά θα αρχίσουν να σας κυνηγούν άπαξ και βρεθείτε στο οπτικό πεδίο τους, με εξαίρεση τα φυτά πιράνχα και ορισμένους εχθρούς με χαμηλό A.I. που ακολουθούν τις γνωστές ρουτίνες δύο κατευθύνσεων. Τα νέα είδη εχθρών είναι μόλις πέντε (Flaptor, Piranha Sprout, Mud Trooper, Stumper και Mummy-Me) θυμίζοντας παραλλαγές των ήδη γνωστών απ' τις σειρές Super Mario.

Η καταξίωση ενός κυνηγού θησαυρών
Χρειάστηκα περίπου έξι ώρες για να τερματίσω το Captain Toad: Treasure Tracker. Κάπου στα μισά κι ενώ το ολοκληρώσετε και δείτε τα credits (δεν σας αναφέρω τι συμβαίνει για λόγους spoiler) θα ξεκλειδώσετε τις "Bonus missions". Πρακτικά θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι και οι bonus αποστολές είναι μέρος του παιχνιδιού. Το gameplay είναι άκρως εθιστικό, απευθύνεται ακόμα και σε όσους από εσάς δεν λατρεύουν τα puzzles και γενικά οι γρίφοι παρά την βατή δυσκολία τους, θα σας προκαλέσουν περισσότερο πονοκέφαλο στο να συλλέξετε τα διαμάντια παρά στο πως θα ολοκληρώσετε τα levels.

Βγάλε τον σάκο και κάνε ένα άλμα επιτέλους!

Τα bosses του παιχνιδιού είναι ελάχιστα, αν και ο τρόπος εξόντωσής τους ομολογώ ότι μου άρεσε καθώς σας βάζει στη διαδικασία να σκεφτείτε λίγο παραπέρα. Οι γρίφοι γενικά παρουσιάζουν κάθε λογής δυσκολία. Κατά βάση θα πρέπει να σύρετε με drag & drop τα κατάλληλα αντικείμενα στην οθόνη και να αλληλεπιδράσετε με items και μοχλούς που βρίσκετε για να ανοίξετε δρόμο. Επί της ουσίας όμως, τόσο τα διαμάντια όσο (σε απειροελάχιστες περιπτώσεις) τα αστεράκια ενός level μπορεί να είναι καλά κρυμμένα ή σε δυσπρόσιτο σημείο σε βαθμό που να σπάτε το κεφάλι σας για αρκετή ώρα και να αναρωτιέστε "Πως θα φτάσω τώρα έως εκεί;" Ο Toad πάντως τα καταφέρνει περίφημα ακόμη και μόνος του, τόσο στο να πρωταγωνιστεί όσο και στο να μας εξασκεί το μυαλό.

Στα χνάρια του Super Mario 3D World
Το soundtrack του Captain Toad επιμελήθηκε ο Mahito Yokota που έχει Super Mario Galaxy, Super Mario 3D Land και 3D World, Mario Kart 8 και πολλά ακόμη βαρύγδουπα games στο ενεργητικό του. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι για ποιο λόγο χρησιμοποίησε κατά κύριο λόγο remixed themes ήδη γνωστών κομματιών. Πέρα από το βασικό theme του παιχνιδιού, ομολογώ ότι περίμενα τις δημιουργίες του πολύ καλύτερες και πρωτότυπες. Επίσης, παρατήρησα ότι ο Toad είναι λιγότερο ομιλητικός ακόμα κι απ' τον ήδη λιγομίλητο Mario.

Από πλευράς γραφικών, το παιχνίδι τρέχει στα 1080p με σταθερά 60 frames, κάτι στο οποίο βοηθάει πολύ ο σχεδιασμός των levels. Αξιοποιήθηκε η engine του Super Mario 3D World, ενώ το art direction περιλαμβάνει λιτά και συνάμα πανέμορφα χρώματα που κεντρίζουν το μάτι. Ιδιαίτερα εντυπωσιακά βρήκα τα textures και την πολυχρωμία σχεδιασμού στα bosses. Όσο για τα levels, δεν θα χορταίνετε να μεταβαίνετε από το γρασίδι στο νερό και μετά στις σπηλιές, σε κάστρα, αλλά και σε λάβα, mine carts ή σε τρένο την στιγμή που κινείται. Αυτή η διαρκής εναλλαγή προσδίδει ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον στο παιχνίδι. Εξαίρεση βέβαια αποτελούν ορισμένα levels τα οποία προϋπήρχαν απ' το Super Mario 3D World και απλά επανεμφανίζονται σε ένα μικρό μέρος τους.

Κομπάρσοι σε ρόλο πρωταγωνιστή
Η τάση της Nintendo να θέλει να ανεξαρτητοποιήσει τους ήδη γνωστούς χαρακτήρες της (Toad, Yoshi κτλ.) ίσως διαρκέσει για λίγο, πιθανόν και να επαναληφθεί με βάση την απήχηση από πλευράς πωλήσεων. Πάντως, το Captain Toad: Treasure Tracker απευθύνεται τόσο στους λάτρεις των 3D Platform, όσο και σε όσους αποζητούν την επίλυση puzzles. Με το ευχάριστο gameplay του αποτελεί ιδανική αγορά για κάθε ηλικία, αν και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η μικρή του διάρκεια σε συνδυασμό με την πλήρη ανυπαρξία κάποιου είδους multiplayer, δείχνουν ότι η Nintendo καμιά φορά στοχεύει περισσότερο στην ποσότητα παρά στην ποιότητα.

Θετικά:
- Εκμετάλλευση σχεδόν όλων των δυνατοτήτων του Wii U gamepad
- Ποικιλόμορφος σχεδιασμός στα levels
- Πρωτότυπα puzzles

Αρνητικά:
- Μικρή διάρκεια
- Η οπτική γωνία της κάμερας
- Το soundtrack στο μεγαλύτερο μέρος του έχει ήδη γνωστά κομμάτια

Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 8
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 6.5
Γενικά: 7.9

Το καλύτερο φετινό Puzzle Platform για την Nintendo.

Μάνος Γρυπάρης 

Αν και δεν παρακολουθώ σε καθημερινή βάση ιαπωνικά anime, στο παρελθόν έχω απολαύσει αρκετές σειρές όπως τα Tenjoy Tenge, Inuyasha, Elfen Lied και αρκετές άλλες. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν περίμενα να δω τόσο περίεργες και αντισυμβατικές φυσιογνωμίες σε ένα Fighting game. Όταν όμως φόρτωσα για πρώτη φορά το Skullgirls, βρέθηκα προ εκπλήξεως, καθώς το cast του παιχνιδιού περιλαμβάνει τους πιο κουλούς (με... την καλή έννοια) σε σχεδιασμό και σύλληψη χαρακτήρες που δίνουν την εντύπωση ότι έχουν αποδράσει από κάποιο τρελοκομείο που είναι γεμάτο με freaks!

Επισκέφθηκα αυτό το... μουρλοκομείο για πρώτη φορά προ μηνών και, αν και οι πόρτες του είναι διάπλατα ανοιχτές, κάτι με κρατάει ακόμα εδώ. Περάστε λοιπόν, θα σας κάνω μια ξενάγηση σε αυτό το ενδιαφέρον 2D Fighting!

Μέσα από σαράντα κύματα
Πριν περάσουμε στο... σαλόνι, αξίζει να αναφέρουμε ότι για να "χτιστεί" το Skullgirls και να φτάσει στην τελική του μορφή, πέρασε από διάφορα εμπόδια και συνάντησε αρκετές δυσκολίες που έβαλαν σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια του την κυκλοφορία. Χρειάστηκε να αλλάξει μέχρι και εκδότες, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να αφαιρεθεί το παιχνίδι από τα PlayStation Network και Xbox Live Arcade, όπου επανακυκλοφόρησε λίγους μήνες αργότερα ως Skullgirls Encore.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Alex Ahad την εποχή που ήταν ακόμα μαθητής λυκείου, δημιούργησε κάποια σκόρπια σχέδια χαρακτήρων. Ο συνδημιουργός και lead director του Skullgirls είχε ως όνειρο να χρησιμοποιηθούν τα σχέδιά του κάποια στιγμή σε ένα Fighting game, αλλά δεν περίμενε ποτέ ότι κάτι τέτοιο θα γίνει πραγματικότητα, πόσο μάλλον ότι θα αποκτήσει το δικό του παιχνίδι. Για καλή του τύχη, γνωρίζει τον Mike Zairmont, έναν πρωταθλητή στα Fighting ο οποίος ανέπτυσσε τότε την δική του game engine που προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη Fighting games.

http://www.youtube.com/watch?v=ZEjI5DuHKLA

Στις αρχές του 2008 ο Ahad και ο Zairmont (που πήρε τον ρόλο του lead programmer/designer) αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και έτσι γεννήθηκε η ιδέα του Skullgirls. Οι προεργασίες ξεκίνησαν το 2009 και έναν χρόνο αργότερα, το δίδυμο ενσωματώθηκε στο δυναμικό της ανεξάρτητης εταιρείας ανάπτυξης Reverge Labs, ενώ λίγο καιρό αργότερα η Autumn Games ανέλαβε χρέη εκδότη. Στην E3 το 2011 η Konami έδειξε ενδιαφέρον για το παιχνίδι και ανακοίνωσε ότι θα βοηθήσει και αυτή με την σειρά της στην έκδοση του.

Το Skullgirls κυκλοφόρησε τελικά -αποκλειστικά σε ψηφιακή μορφή- τον Απρίλιο του 2012 στο Xbox 360 και τον επόμενο μήνα για το PS3, ενώ έγινε διαθέσιμο και για PC μέσω του Steam τον Αύγουστο του 2013. Την ίδια χρονιά, η Autumn Games μαζί με την Konami θα δεχθούν μήνυση για το Def Jam Rapstar και τα ηνία της έκδοσης του Skullgirls θα αναλάβει η Marvelous, αφού η Autumn Games δεν μπορούσε πλέον να στηρίξει οικονομικά το παιχνίδι.

Όλο αυτό το μπέρδεμα με τους publishers είχε ως αποτέλεσμα το Skullgirls να αφαιρεθεί τον Δεκέμβριο του 2013 από τα PlayStation Network και Xbox Live Arcade ύστερα από σχετικό αίτημα της Konami. Για να μπορέσει να συνεχιστεί η πορεία αυτού του φιλόδοξου Fighting, η Autumn Games και η Reverge Labs αποφασίζουν να μην συνεχίσουν το μεταξύ τους συμβόλαιο. Η τελευταία έχασε ένα μέρος των υπαλλήλων της, άλλαξε ονομασία στο τωρινό Lab Zero Games και έχοντας νέα στέγη επάνω από το κεφάλι της (την Marvelous), επανακυκλοφορεί το παιχνίδι με τίτλο Skullgirls Encore. Η διάθεσή του έγινε τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2014 στα PSN και XBLA αντίστοιχα.

Εν τω μεταξύ, τον Φεβρουάριο του 2013 η Lab Zero Games είχε ξεκινήσει μια καμπάνια στο Indiegogo ζητώντας 150.000 δολάρια για να αναπτύξει το πρώτο DLC του παιχνιδιού. Αν και το ποσό ακούγεται μεγάλο για την δημιουργία ενός και μόνο νέου χαρακτήρα, οι fans του Skullgirls αγκαλιάζουν γρήγορα την προσπάθεια της εταιρείας. Ως αποτέλεσμα, το ποσό συγκεντρώθηκε μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες, ενώ η καμπάνια ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία, με το "κοντέρ" να σταματάει στις 830.000 δολάρια! Η συμπλήρωση όλων των stretch goals στο Indiegogo, σήμαινε ότι τελικά θα διατεθούν έξι νέοι χαρακτήρες ως DLC, με τον καθένα από αυτούς να διαθέτει το δικό του story και stage.

A beautiful nightmare
Το Fighting της Lab Zero Games λαμβάνει χώρα στον "dark deco" κόσμο του Canopy Kingdom, μια χώρα που θυμίζει μια μεταπολεμική εποχή της Αμερικής την δεκαετία του '40, στην οποία όμως δίνουν το παρόν η μαγεία και η τεχνολογική ανάπτυξη, ενώ κάνει αισθητή την παρουσία της η συνεχής ίντριγκα ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις των ανθρώπων.

Σε αυτόν τον γεμάτο με συγκρούσεις κόσμο, πολλά άτομα και οργανώσεις επιδιώκουν να πάρουν στα χέρια τους ένα μυθικό και μυστηριώδες artifact, το Skull Heart, το οποίο μια φορά κάθε εφτά χρόνια, κάνει πραγματικότητα την ευχή της γυναίκας που θα το έχει στην κατοχή της. Ωστόσο, αν η γυναίκα αυτή δεν έχει αγνή ψυχή και αν ο σκοπός της κριθεί -μεταξύ άλλων- ως εγωιστικός, τότε η ευχή της όχι μόνο θα πάρει διαφορετική τροπή, αλλά και η ίδια η γυναίκα θα μετατραπεί σε Skullgirl, μια τερατώδης οντότητα με τεράστια δύναμη. Έως τώρα, πολλοί ήταν αυτοί που απέκτησαν το Skull Heart, παρόλα αυτά κανένας από αυτούς δεν κρίθηκε άξιος αυτού του -κατά βάθος- σατανικού κειμηλίου, ούτε κατάφεραν να γλυτώσουν από την εξουσιαστική του δύναμη.

Το Skull Heart είναι δημιούργημα της Trinity, της... Αγίας Τριάδας του παιχνιδιού. Αποτελείται από τις δύο νεαρές σε ηλικία Θεές Venus Lovelace και Aeon, ενώ το... τρίο συμπληρώνεται από την Mother, η οποία είναι η μητέρα των δύο κοριτσιών και μια από τις πιο μυστηριώδης προσωπικότητες που περιλαμβάνεται στο σύμπαν του παιχνιδιού. Η Trinity θέλει διακαώς να μετατρέψει όλες τις γυναίκες σε Skullgirls και να τις χρησιμοποιήσει για να καταστρέψουν τον κόσμο, για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους.

Το Skullgirls διαθέτει ένα από τα πιο πλούσια σε περιεχόμενο lore στο είδος και θα μπορούσαμε να το συγκρίνουμε σε μέγεθος και ποιότητα με αντίστοιχο lore που συνήθως συναντάμε σε γνωστά RPG. Σας συνιστώ να ψάξετε περισσότερες πληροφορίες για το lore του παιχνιδιού, όπως μεταξύ άλλων για τις ιστορίες της Queen Nancy Renoir και της Peacock, καθώς και για την σχέση της Filia με την Carol. Αξίζει να αναφερθεί ότι κάθε χαρακτήρας διαθέτει το δικό του story, μέσα από το οποίο θα μάθετε μεταξύ άλλων τους λόγους που κυνηγάει ο καθένας τους το Skull Heart, καθώς και τα κίνητρά τους.

It's showtime!
Τα παιχνίδια ξύλου ήταν πάντοτε ένα είδος που μου άρεσε ιδιαίτερα. Ο γρήγορος ρυθμός τους και η απόλαυση που σου δίνει ένα σωστά εκτελεσμένο combo, είναι μια συνταγή που μπορεί να προσφέρει σε μεγάλες δόσεις την αίσθηση της επιβράβευσης, ένα στοιχείο που ψάχνουμε λίγο-πολύ όλοι οι gamers σε κάθε game που παίζουμε. Από τα Destrega, Ehrgeiz και Bloody Roar στο PSone, στο Power Stone του Dreamcast και έπειτα στα Marvel vs Capcom 2 και Dead or Alive 3 στο Xbox, πάντα έψαχνα ένα Fighting για να λιώνω, είτε μόνος μου είτε ενάντια σε φίλους όπου έπεφταν και τα... απαραίτητα μπινελίκια και πειράγματα! Μετά τις κλασικές επιλογές των Street Fighter IV, Mortal Kombat και Injustice, είχε έρθει πλέον η σειρά να πιάσω στα χέρια μου και το Skullgirls.

Το Skullgirls είναι ένα 2D Fighting με αρκετό βάθος στο σύστημα μάχης. Αν στο παρελθόν έχετε παίξει το Marvel vs Capcom 2, θα βρεθείτε σε γνώριμα μέρη καθώς η δημιουργία της Lab Zero Games ακολουθεί εσκεμμένα ένα παρόμοιο -ως ένα σημείο- μονοπάτι στο γενικό playstyle, προσθέτοντας ταυτόχρονα νέα -σημαντικά για το είδος- στοιχεία. Πριν περάσουμε στο ζουμί του παιχνιδιού, δηλαδή στο σύστημα μάχης, αξίζει να σταθούμε λίγο στους χαρακτήρες.

Το αρχικό cast περιλαμβάνει μόλις οκτώ playable μαχητές, ενώ με τα DLC ο αριθμός αυτός ανεβαίνει στους 14. Η αρχική εντύπωση που δίνεται, είναι ότι οι διαθέσιμοι χαρακτήρες είναι λίγοι σε σχέση με άλλα games του είδους. Παρόλα αυτά, κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του μοναδικό στυλ μάχης, σε αντίθεση με άλλα Fighting που συναντάμε παρόμοιους στο παίξιμο μαχητές με διαφορετική εξωτερική εμφάνιση. Επίσης, κάθε χαρακτήρας δύναται να κινείται διαφορετικά, για παράδειγμα μόνο ένα μέρος του cast μπορεί να πραγματοποιήσει διπλό άλμα ή να κάνει dash, να ορμήσουν δηλαδή προς μια κατεύθυνση ενόσω βρίσκονται στον αέρα.

Δεν μπορείς παρά να ερωτευτείς τα χαριτωμένα αλλά αιμοβόρα κορίτσια του Skullgirls. Λίγο ξύλο... δεν έβλαψε ποτέ κανέναν!

Όσον αφορά την ιδιοσυγκρασία τους, οι χαρακτήρες του Blazblue: Calamity Trigger φαίνονται... νορμάλ τυπάκια μπροστά στην πλειοψηφία των αντίστοιχων του Skullgirls. Το μόνο Fighting που θυμάμαι να είχε τόσο τρελούς χαρακτήρες, ήταν το Thrill Kill που επρόκειτο να κυκλοφορήσει το 1998 για το PSone, παρόλα αυτά είχε ακυρωθεί η διάθεσή του λόγω της εντελώς αμφιλεγόμενης φύσης του για την εποχή εκείνη.

Here comes a new challenger!
Το Skullgirls διαθέτει ένα πλούσιο σε μηχανισμούς σύστημα μάχης που ακολουθεί την κλασσική συστοιχία των έξι buttons για τα βασικά attacks (low/medium/high punch και kick). Απευθύνεται τόσο στους νέους στο είδος, όσο και στους έμπειρους που μετρούν ακόμα και τα... frames για να βγάλουν με επιτυχία κάποιο hardcore play. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά κατάλαβα ότι πρόκειται για ένα καθαρά skill-based game όπου το ανελέητο button-mashing δεν σε βοηθάει, ειδικά αν έχεις απέναντί σου έναν καλό αντίπαλο που μπορεί να σου πετάξει στη μούρη 50άρια chain combos.

Είναι φανερό ότι σκοπός της Lab Zero Games ήταν και είναι το Skullgirls να πρωταγωνιστήσει στα τουρνουά παγκοσμίως ανάμεσα στα μεγαθήρια του είδους, βοηθώντας ταυτόχρονα τους νέους παίκτες να γίνονται σταδιακά καλύτεροι. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή έφαγα πολύ ξύλο τόσο στο singleplayer λόγω της αυξημένης δυσκολίας, όσο και online ενάντια σε άλλους -πιο έμπειρους- παίκτες. Ευτυχώς, το Skullgirls διαθέτει το πιο λεπτομερές tutorial mode που έχω δει σε Fighting, που περιλαμβάνει δεκάδες μαθήματα-δοκιμασίες που θα σας βοηθήσουν να μάθετε αναλυτικά όλους τους μηχανισμούς του combat system και να γίνετε καλύτεροι.

Στα πρώτα σας μαθήματα θα μάθετε τα βασικά του movement των χαρακτήρων, την άμυνα (ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο ενός Fighting), αλλά και για όλα τα special moves όπως τα Blockbuster Attacks. Για να εκτελέσετε τα τελευταία, χρησιμοποιείτε ένα resource που ονομάζετε Dramatic Tension. Αυτός ο μετρητής γεμίζει σταδιακά όταν καταφέρνετε ή δέχεσθε επιθέσεις και φτάνει ως το πέμπτο επίπεδο, ενώ κάθε Blockbuster (τα οποία αφορούν πολύ δυνατές επιθέσεις, μοναδικές για κάθε χαρακτήρα) καταναλώνει ένα ή παραπάνω Dramatic Tension levels.

Το Skullgirls φέρνει στη σκηνή των Fighting games ίσως το σημαντικότερο στοιχείο που εμφανίστηκε στο είδος τα τελευταία χρόνια, το Infinity Breakers system. Σύμφωνα με έναν εξελιγμένο αλγόριθμο, το παιχνίδι καταλαβαίνει πότε ένας παίκτης εκτελεί μια λούπα ίδιων combos επ' άπειρον και σας δίνει την ευκαιρία να ξεφύγετε από ένα infinity combo loop, κάτι πολύ σημαντικό ώστε να μην γίνετε abuse συγκεκριμένων combos.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να είστε περισσότερο δημιουργικοί στα εκτενή chain combos, κάνοντας χρήση των special attacks (όπως τα Blockbusters), καθώς και χρησιμοποιώντας διάφορα Delayed Hyper Combos. Τα τελευταία αφορούν την αλυσιδωτή χρήση των special attacks των χαρακτήρων σας όταν η ομάδα σας αποτελείται από παραπάνω από έναν μαχητές (tagging). Όσον αφορά τα tag battles, μπορείτε να επιλέξετε ελεύθερα το πλήθος των μαχητών που θα κατεβάσετε στον αγώνα. Έτσι, έχετε την δυνατότητα για παράδειγμα να παίξετε είτε solo, είτε έχοντας δύο ή τρεις χαρακτήρες. Ακόμα και αν παίξετε solo, είναι δυνατόν να έρθετε αντιμέτωποι με ομάδα των τριών χαρακτήρων. Το ratio system αναλαμβάνει σε αυτές τις περιπτώσεις να εξισορροπήσει το παιχνίδι, αυξομειώνοντας αντίστοιχα το health pool και το maximum damage της κάθε πλευράς.

Για παράδειγμα, σε έναν αγώνα 1vs2, η πλευρά που έχει έναν χαρακτήρα θα διαθέτει 205% health και 150% damage, ώστε να υπάρχει το απαραίτητο balance. Γίνεται φανερό λοιπόν ότι το μέγεθος της ομάδας αποκτάει ένα καθαρά στρατηγικό χαρακτήρα. Η χρησιμοποίηση περισσότερων του ενός μαχητή, ανοίγει τον δρόμο για πιο προηγμένες επιθέσεις και πιο πολύπλοκες στρατηγικές, αλλά το ratio system σας επιτρέπει να είστε το ίδιο ανταγωνιστικός παίζοντας και μόνο με έναν χαρακτήρα. Συνιστάται να παίξετε αρχικά με έναν πριν δοκιμάσετε να μάθετε όλα τα μυστικά του tag team combat, όπως τα character assists και τα delayed hyper combos.

Όσον αφορά το αμυντικό κομμάτι, πέρα από τα Infinity Breakers, έχετε στην διάθεσή σας δύο ακόμα μηχανισμούς που θα σας βοηθήσουν να ανταπεξέλθετε στα αλλεπάλληλα χτυπήματα του αντιπάλου σας. Πρώτον, το Unblockable Protection σας βοηθάει να βγάλετε με επιτυχία άμυνα όταν δύο κινήσεις του αντιπάλου (για παράδειγμα επίθεση σε συνδυασμό με ένα character assist) θα σας χτυπούσαν ταυτόχρονα ψηλά και χαμηλά.

Το παιχνίδι το αποτρέπει αυτό και σας προστατεύει δίνοντάς σας την δυνατότητα να μπλοκάρετε και το low αλλά και το high attack σαν να επρόκειτο για μια επίθεση. Παρόλα αυτά όμως, συνεχίζουν να υπάρχουν περιπτώσεις σε πολύπλοκα chain combos όπου το block θέλει μαεστρία. Το Push Block είναι ένα ακόμα στοιχείο της άμυνας που αξίζει να αναφέρουμε. Την ώρα που κάνετε block, μπορείτε να πατήσετε δύο οποιαδήποτε Punch buttons και να σπρώξετε τον αντίπαλό σας ώστε... να πάρετε μια ανάσα.

Αυτά που προσθέτουν περισσότερη αυθεντικότητα στους χαρακτήρες του Skullgirls είναι τα Parasites και τα Living Weapons. Τα Parasites είναι οντότητες που είναι συνδεδεμένες με τους χαρακτήρες και διαθέτουν την δική τους προσωπικότητα και ξεχωριστά voice overs! Ουσιαστικά, τα παράξενα αυτά πλάσματα τρέφονται από τους χαρακτήρες-ξενιστές και ενισχύουν με άμεσο τρόπο τις ικανότητες μάχης των τελευταίων. Από τον Samson, τα... δαιμονικά μαλλιά της Filia έως το... ευγενικό Leviathan της Squigly, τα parasites είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα που δίνει έναν ξεχωριστό τόνο στο Fighting της Lab Zero Games. Τα Living Weapons με την σειρά τους μοιάζουν σε χρήση στα Parasites και μάχονται και αυτά όντας προσκολλημένα επάνω σας. Για παράδειγμα, το Vice-Versa μπορεί αρχικά να θυμίζει ένα... αθώο καπέλο στο κεφάλι της Cerebella, μετατρέπεται γρήγορα όμως σε δύο τεράστια χέρια που μπορούν να σπείρουν τον όλεθρο σε ότι ακουμπήσουν!

Game modes
Το Skullgirls διαθέτει τόσο singleplayer, όσο και online modes για να ρίξετε το καθιερωμένο ξυλίκι. Στο... μοναχικό κομμάτι συναντάμε τις κλασσικές επιλογές των Story και Arcade modes. Μέσω του πρώτου θα μάθετε τους λόγους για τους οποίους κάθε χαρακτήρας κυνηγάει το Skull Heart, ενώ θα έχετε την δυνατότητα να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για τους χαρακτήρες και την σχέση μεταξύ τους. Επίσης, θα έρθετε αντιμέτωποι και με την Marie, την κάτοχο του Skull Heart που αποτελεί το boss fight για την πλειοψηφία των μαχητών. Στο Arcade mode μπορείτε να παίξετε σε τυχαίες μάχες ορίζοντας και εδώ τον βαθμό δυσκολίας, ο οποίος κρίνεται αρκετά υψηλός στα Hard, Ridiculous και Nightmare επίπεδα.

Αφού περάσετε και από τα απαραίτητα tutorials και πάρετε μια γεύση από το story mode, είναι ώρα να δοκιμάσετε την τύχη σας στο online μέρος του παιχνιδιού. Αρχικά, όπως κάθε Fighting που σέβεται τον εαυτό του, μπορείτε να παίξετε σε τοπικό multiplayer ενάντια σε φίλους σας. Το ζουμί του online όμως βρίσκεται στους ranked αγώνες ενάντια σε άλλους παίκτες. Το Skullgirls χρησιμοποιεί το GGPO, ένα σύστημα που εξαλείφει με έξυπνο τρόπο το lag, καθιστώντας αγώνες ακόμα και με 200+ms ως μια απροβλημάτιστη εμπειρία χωρίς lag. Στο online βρέθηκα αντιμέτωπος με αρκετά ικανούς παίκτες, οπότε καλό θα ήταν να προπονηθείτε σκληρά πριν βγείτε στα... ανοιχτά του online matchmaking!

Smooth like butter
Όσον αφορά τον τεχνικό τομέα, το Skullgirls αξίζει εύσημα για τα εξαιρετικά animations. Οι κινήσεις κάθε χαρακτήρα αποτελούνται από χιλιάδες frames με αποτέλεσμα να μην παρατηρείται το παραμικρό σπάσιμο στα animations. Αξίζει πραγματικά να δείτε το Fighting της Lab Zero Games να τρέχει στα 60fps (κάτι που το καταφέρνει και στις κονσόλες) για να απολαύσετε τον ομαλό τρόπο που κινούνται και αντιδρούν οι μουρλοί, αλλά γεμάτοι φαντασία στον σχεδιασμό και cute χαρακτήρες.

Τα ζεστά χρώματα της παλέτας χρωμάτων του Skullgirls "κάνουν παιχνίδι" με τους μουντούς χρωματισμούς που σε συνδυασμό με τα -υπερβολικά κάποιες στιγμές- visual effects των special attacks, δημιουργούν ένα όμορφο οπτικά πακέτο γεμάτο αντιθέσεις. Οι πίστες έχουν επίσης όμορφο σχεδιασμό και διαθέτουν ένα σχετικό βάθος στα backgrounds, δίνοντας την εντύπωση ότι έχει χρησιμοποιηθεί κατά κάποιο τρόπο η... γραμμική προοπτική, όπως συνηθίζεται να λέμε στην τέχνη της ζωγραφικής.

http://www.youtube.com/watch?v=zXp81LML6xY

Τα ψευδοτρισδιάστατα (και πολλές φορές ατμοσφαιρικά) backgrounds κάνουν μια όμορφη αντίθεση με τους 2D χαρακτήρες. Αρνητικό κρίνεται όμως το γεγονός ότι στις περισσότερες πίστες υπάρχει σχετικά μικρή κινητικότητα στα backgrounds (αν και μάλλον έγινε εσκεμμένα), η οποία περιορίζεται πολλές φορές για παράδειγμα στην κίνηση των θεατών, των κλαδιών των δέντρων και των σύννεφων στον ουρανό, μεταξύ άλλων.

Το soundtrack το επιμελήθηκε η γνωστή για την 20ετή προσφορά της στα video games μουσικοσυνθέτης Michiru Yamane που στο παρελθόν έχει συνθέσει μουσική για το Castlevania: Symphony of the Night, τα Suikoden III και IV και το Pro Evolution Soccer 2. Επίσης, ένα μικρό δείγμα της δουλειάς της μπορείτε να απολαύσετε στο Super Smash Bros. για το Wii U. Τα κομμάτια του soundtrack περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων μελωδίες gothic/jazz που δένουν σωστά με το γενικότερο noir/dark deco ύφος του παιχνιδιού.

Τα ηχητικά εφέ, χωρίς να αξίζουν δάφνες για την πρωτοτυπία και την ποικιλία τους, κάνουν σωστά την δουλειά τους. Αυτά που ξεχωρίζουν είναι τα voice overs των χαρακτήρων και των αντίστοιχων Parasites που τους συνοδεύουν. Έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά ώστε να παρουσιαστούν οι προσωπικότητες των χαρακτήρων μέσω των φωνών τους.

Skill girls
Η ολοκλήρωση του Story mode με όλους τους χαρακτήρες δεν θα σας πάρει πάνω από ένα βράδυ, παρόλα αυτά το ζουμί βρίσκεται στο online competitive κομμάτι, με το οποίο μπορείτε να ασχοληθείτε έως ότου... βαρεθείτε, κάτι που δύσκολα θα συμβεί σύντομα. Αν συνυπολογίσουμε την χαμηλή τιμή πώλησης του παιχνιδιού που φτάνει τα 15 ευρώ, θεωρείται μια πολύ συμφέρουσα αγορά αν σας αρέσουν τα 2D Fighting. Μάλιστα, την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η τιμή του Skullgirls στο Steam έχει πέσει κατά 66% λόγω των γιορτινών προσφορών που λήγουν στις 2 Ιανουαρίου και το κόστος του μόλις που ξεπερνάει τα 5.00 ευρώ. Επίσης, αξίζει να αναφερθεί ότι η Lab Zero Games και η Sony δήλωσαν ότι το Skullgirls θα κυκλοφορήσει σύντομα και για τα PS4 και PS Vita, κάτι που θα χαροποιήσει τους κατόχους των κονσολών της Sony.

Το Skullgirls ήρθε πραγματικά από το πουθενά και δείχνει ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει στο -αφιλόξενο για νέα IPs- είδος των Fighting games. Χωρίς να ανακαλύπτει ξανά τον τροχό, έρχεται για να τον κάνει... πιο ομαλό με την προσθήκη σημαντικών μηχανισμών, όπως το anti-infinity combo system. Με ένα cast χαρακτήρων που αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες μαχήτριες (με εξαίρεση δύο male characters DLC), οι οποίες μάλιστα κατακρίθηκαν για το... σεξουαλικό τους ταμπεραμέντο, με ένα αρκετά προσεγμένο combat system και ένα εξίσου προσεγμένο lore, το Skullgirls κάνει το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα και δίνει ελπίδες για ένα ακόμα πιο ποιοτικό sequel.

Θετικά:
- Το Infinity Breaker "κόβει" τα abusive combos
- Ίσως τα καλύτερα animation σε Fighting τα τελευταία χρόνια
- Πλούσιο lore
- Λεπτομερές tutorial
- Ευφάνταστοι χαρακτήρες
- Προσεγμένα voice overs και soundtrack
- Online δίχως lag χάρις στο GGPO
- Αρκετά χαμηλή τιμή διάθεσης
- Διασκεδαστικό σύστημα μάχης

Αρνητικά:
- Η εκμάθησή του απαιτεί αρκετό χρόνο και σκληρή προπόνηση
- Μικρός αριθμός χαρακτήρων
- Σχετική έλλειψη κινητικότητας στα backgrounds
- To γρήγορο σύστημα μάχης ίσως... ζαλίσει κάποιους από εσάς

Βαθμολογία
Γραφικά: 8 
Ήχος: 7.5
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.8 

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα Fighting...για πολλούς και διάφορους λόγους.

Γιώργος Λόλας

Μετά την τεράστια επιτυχία του World of Tanks, η Wargaming μεταφέρει τις μάχες μας στον αέρα και μας χαρίζει... απλόχερα (καθότι free-to-play) το World of Warplanes, ένα παιχνίδι για ανελέητα dogfights με ιστορικά μαχητικά αεροσκάφη. Η ιδέα πίσω από τον εν λόγω τίτλο υπήρχε από τα πρώτα ακόμα στάδια της δημιουργίας του WoT και το νέο πόνημα της εταιρίας του "τρελαμένου" Victor Kislyi είχε ανακοινωθεί πρώτη φορά στην E3 του 2011.

Το γενικότερο concept των Λευκορώσων με έδρα πλέον την Κύπρο και με γραφεία σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι να μας χαρίσουν την απόλυτη πολεμική MMO εμπειρία, η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί με το επερχόμενο World of Warships που θα ρίξει στην μάχη τα πολεμικά πλοία. Με το τελευταίο θα κλείσει η τριλογία "World of", η οποία έχει σαν βασικό ανταγωνιστή το επίσης... σοβιετικό War Thunder της Gaijin Entertainment και καθώς τα δύο games ακολουθούν βίους παράλληλους, δεν γίνεται να μην υπάρχει και η απαραίτητη σύγκριση. Ωστόσο, αρχικά ας δούμε τι... πουλιά πιάνουν τα αεροπλάνα της Wargaming.

Όταν κοιτάς από ψηλα...
To WoWp δεν περιλαμβάνει κάποιο story mode, αλλά είναι ένα MMO όπου βρίσκεστε αντιμέτωποι με άλλους παίκτες σε άμεσες και γεμάτες ένταση PvP αερομαχίες 15 vs. 15. Η γενική ιδέα που κρύβεται πίσω από το παιχνίδι όσον αφορά καθαρά το gameplay, είναι να προσφέρει απλά και γρήγορα "σφηνάκια" δράσης στον χρήστη σε μια δωρεάν, προσβάσιμη από όλους λογική, χωρίς να πρέπει να φάτε άπειρες ώρες (τουλάχιστον εάν δεν θέλετε να εμβαθύνετε στην εξέλιξη των σκαφών σας) και χωρίς να μπλέκετε με το εξεζητημένο μοντέλο χειρισμού ενός πραγματικού flight simulator.

To WoWp είναι ουσιαστικά ένα Action/Arcade που μπορεί να παίξει ο καθένας, αν και μέχρι να το μάθετε και λίγο η αλήθεια είναι πως θα σας καταρρίψουν δεκάδες φορές. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για ένα δύσκολο και "ψαγμένο" εξομοιωτή αερομαχίας. Εδώ έχουμε ένα απλό στον πυρήνα του παιχνίδι όπου ο σκοπός σας είναι να ελιχθείτε, να κυνηγήσετε, να κάνετε μανούβρες και να "φάτε" τα αντίπαλα αεροσκάφη, σε καταιγιστικά matches που διαρκούν μόνο λίγα λεπτά.

http://www.youtube.com/watch?v=2JQEufPih94

Όχι και τόσο πλούσιο περιεχόμενο
Υπάρχουν δύο βασικά σενάρια μάχης, τα Training Mode και Standard Battles. Το πρώτο όπως αντιλαμβάνεστε προσφέρει εξάσκηση για εκμάθηση στους αρχάριους, ενώ το δεύτερο είναι το κύριο mode του παιχνιδιού. Πριν από μερικούς μήνες εισήχθη και το Battle Against Bots, στο οποίο μπορείτε να πολεμήσετε μαζί με άλλους παίκτες εναντίον αεροσκαφών που ελέγχει η CPU. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα προσθήκη για εξάσκηση καθώς τα bots αποδεικνύονται πιο εύκολοι αντίπαλοι από τους ανθρώπους, αν και η πώρωση του να καταρρίπτετε πραγματικούς παίκτες δεν είναι η ίδια σε καμία περίπτωση.\

Εύκολο στη χρήση, αλλά...
Το WoWp προσφέρει διάφορους τρόπους χειρισμού, όπως πληκτρολόγιο με mouse, χειριστήριο και flight sticks. Όπως είπαμε το παιχνίδι είναι φτιαγμένο για να είναι απλό και απευθύνεται ακόμη και στον nooba από flight simulators. Έτσι, ο μέσος PC παίκτης θα βρεθεί στο στοιχείο του με τον κλασικό mouse/keyboard συνδυασμό, κυρίως επειδή υπάρχει και μια μικρή βοήθεια από το ίδιο το παιχνίδι με την μορφή ψηγμάτων autopilot και βοήθειας στην στόχευση.

Όμως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός πως υπάρχει μια δυσκολία στους ελιγμούς με αυτό το μοντέλο χειρισμού, ενώ και η κάμερα ενίοτε δεν βοηθάει. Ειδικά εάν ξεκλειδώσετε τα πιο γρήγορα αεροσκάφη στην πορεία, θα ανακαλύψετε πως με το mouse στρίβουν με πολλά ζόρια και θα πρέπει να κάνετε νευρόσπαστες παλινδρομικές κινήσεις στο mouse pad αποτελώντας ένα άσχημο θέαμα για τους γύρω σας (!). Αντίθετα, με την χρήση gamepad θα διαπιστώσετε πως οι μανούβρες γίνονται με αρκετά πιο εύκολο τρόπο και ενδεχομένως να βολεύει περισσότερο. Πάντως σε γενικές γραμμές, ο χειρισμός του WoWp είναι απλός και απευθύνεται σε όλους.

Τα hangars γέμισαν
Στο παιχνίδι υπάρχουν πάνω από 100 αεροπλάνα που σας περιμένουν να τα ανακαλύψετε, από την επονομαζόμενη "Χρυσή εποχή της Αεροναυπηγικής", δηλαδή εκεί στα χρόνια των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Όπως αντιλαμβάνεστε, μιλάμε για πραγματικά μοντέλα πολεμικών αεροσκαφών και μάλιστα έχετε την δυνατότητα να επιλέξετε και την χώρα της οποίας θα χειριστείτε και θα εξελίξετε τον στόλο. Το WoWp περιλαμβάνει τις Γερμανία, Σοβιετική Ένωση, Η.Π.Α., Ιαπωνία, Μεγάλη Βρετανία και Κίνα.

Υπάρχουν διαφόρων ειδών αεροσκάφη, κάποια κύρια classes αν προτιμάτε, τα Fighters, Heavy Fighters, Multirole Fighters, Attack Aircrafts και ορισμένα Premium Aircrafts. Κάθε χώρα έχει το δικό της TechTree το οποίο καλείστε να "ξεδιπλώσετε". Όλα αυτά γίνονται μέσα από το βασικό interface που θα συναντήσετε, το Hangar, που είναι ουσιαστικά η αποθήκη σας στα πρότυπα του World of Tanks. Τα αεροσκάφη χωρίζονται σε Tiers. Ξεκινάτε από το Tier I με πιο παλιά και αδύναμα αεροπλάνα και έχετε την δυνατότητα να φτάσετε μέχρι το Tier X όπου κρύβονται πχ. πιο εξελιγμένα μαχητικά jets.

Κάθε αεροπλάνο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά (ταχύτητα, θωράκιση, πυρομαχικά, όπλα). Αυτό δεν σημαίνει πως έχουμε μια επακριβή μεταφορά των πραγματικών δυνατοτήτων των αεροσκαφών όπως μεταφράζονται in-game, αλλά σε γενικές γραμμές υπάρχει μια αντιστοιχία στα ψηφιακά με τα αληθινά μοντέλα αν και όλα είναι σε πιο "arcade" λογική. Στον οπτικό τομέα βέβαια η δουλειά που έχει γίνει είναι πολύ καλή με τα μοντέλα να είναι σχεδόν ακριβείς αναπαραστάσεις των πραγματικών.

Βέβαια το υψηλότερο Tier δεν σημαίνει αυτόματα πως γίνεστε καλύτεροι στην μάχη. Περισσότερο έχει να κάνει με το τι σας βολεύει και ποιο αεροσκάφος σας δίνει καλύτερη αίσθηση στον αέρα με βάση τα προσωπικά σας γούστα. Όπως θα διαπιστώσετε, το matchmaking σας θέτει αντιμέτωπους με παίκτες από διαφορετικά Tiers, όμως αυτό δεν συνεπάγεται σίγουρα πως θα γίνετε εύκολος στόχος για τους πιο προχωρημένους. Το θεωρητικό unbalanced σύστημα μπορεί να εξισορροπηθεί από το skill του καθενός, όπως και από παράγοντες όπως ο χειρισμός που αναφέραμε προηγουμένως, καθότι ένα πιο αργό αεροπλάνο εκτελεί πιο εύκολα ελιγμούς και δύναται να κάνει τη ζημιά.

Πολύ δύσκολα θα επαναληφθεί η επιτυχία του World of Tanks...

"Χτυπήθηκα; Δεν είμαι σίγουρος!"
Οι μάχες στο WoWp είναι καταιγιστικές και έχουν πλάκα. Σε γενικές γραμμές το gameplay υποστηρίζει το concept του παιχνιδιού και θα σας δώσει μια ικανοποιητική εμπειρία από dogfights της εποχής χωρίς να σας προβληματίσει ιδιαίτερα. Όμως, υπάρχουν μερικά θέματα που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και ουσιαστικά το καθιστούν κατώτερο κατά την ταπεινή μου άποψη από τον άμεσο ανταγωνιστή του, το War Thunder.

Τα του χειρισμού τα είπαμε. Δεν υπάρχει κάποιο τρομερό πρόβλημα, αλλά είναι φανερό πως θα μπορούσε να γίνει καλύτερη δουλειά. Ειδικά σε αυτό το κομμάτι το War Thunder είναι ανώτερο, τόσο γιατί προσφέρει μια γκάμα τρόπων χειρισμού που ξεκινάνε από ένα απλοϊκό arcade στήσιμο και φτάνουν μέχρι το κανονικό σχεδόν simulation, όντας στην απλή του μορφή πιο άμεσο, εύκολο και fun στα controls του. Επίσης, τα αεροπλάνα και γενικώς οι μάχες αν και είναι αρκούντως "κινηματογραφικές" και δημιουργούν όμορφα στιγμιότυπα, μοιάζουν λίγο ενίοτε με αερομαχίες μινιατούρων.

Το χειρότερο πάντως κατά την άποψή μου είναι το damage σύστημα του παιχνιδιού. Σε αντίθεση με το αληθοφανές και πιο πωρωτικό damage model του War Thunder, όπου κάθε χτύπημα στο αεροπλάνο αντιστοιχεί με κάποιο -ορατό μάλιστα- χτύπημα στα τμήματα του σκάφους (πχ. εάν πετύχετε το φτερό θα υπάρχει πρόβλημα στην πτήση του αεροπλάνου, εάν πετύχετε τον πιλότο έχετε άμεση κατάρριψη -λογικό!), στο WoWp υπάρχει ένα κλασικό σύστημα με hit points που δεν αντιστοιχεί σε καμία περίπτωση σε μια αληθοφανή μάχη με αεροπλάνα.

Πάντως το αποτέλεσμα δεν είναι κακό, ίσα-ίσα που απαιτεί και skill μέσα στην απλότητά του και θα σας χαρίσει αρκετές όμορφες αερομαχίες, ειδικά εφόσον αρχίσετε να μπαίνετε στο νόημα και κάνετε τα πρώτα σας kills. Ωστόσο, το περιεχόμενο δεν είναι και το πλέον πλούσιο με ένα ουσιαστικά βασικό mode και ίσως πολλοί βρουν το γενικό στήσιμο του WoWp κάπως επαναλαμβανόμενο καθαρά από gameplay άποψης.

Όρεξη να 'χετε!
Φυσικά το free-to-play μοντέλο δεν πάει πουθενά χωρίς microtransactions! Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι οποίοι κατηγορούσαν το World of Tanks ως "pay-to-win", ωστόσο πλέον η φιλοσοφία της Wargaming είναι περισσότερο προς το μοντέλο "free-to-win". Επειδή οι χαρακτηρισμοί ωστόσο δεν λένε και τίποτα στη τελική, πράγματι δεν μπορούμε να πούμε πως θα πρέπει οπωσδήποτε να πληρώσετε στο WoWp, κάτι που το καθιστά όντως free-to-play τίτλο. Βέβαια, θα χρειαστείτε μπόλικο χρόνο στην αντίθετη περίπτωση, αλλά το παιχνίδι δεν δείχνει πως θέλει ντε και σώνει τα λεφτά μας, πέρα από ορισμένα διακοσμητικά αντικείμενα ή για πιο γρήγορο progression, οπότε θα έλεγα πως είναι αρκετά "τίμιο" σε αυτό το κομμάτι. Βέβαια, για να ξεκλειδώσετε δωρεάν ολόκληρο το περιεχόμενό του, θα πρέπει να παίζετε μάλλον για χρόνια!

Όπως και να έχει, ξεκινάτε με αεροσκάφη του Tier I και όσο παίζετε κερδίζετε πόντους και xp που ξοδεύετε τόσο για να αγοράσετε νέα αεροπλάνα ανώτερων Tier, όσο και για να αναβαθμίσετε αυτά που ήδη υπάρχουν στην κατοχή σας. Κάθε αεροπλάνο μπορεί να δεχτεί πολλαπλές παραλλαγές στο χρώμα του, διάφορους τύπους πυρομαχικών, μηχανές, ενισχυμένη θωράκιση καθώς και διάφορους συνδυασμούς ρυθμίσεων που θα του επιτρέψει να πάρει τη βέλτιστη αποτελεσματική συμπεριφορά στη μάχη. Τα διάφορα εξαρτήματα ξεκλειδώνονται σταδιακά μέσα από την επιλογή των Tech Trees και αλλάζουν κάποια από τα βασικά χαρακτηριστικά του αεροπλάνου όπως η δυνατότητα ελιγμών, το βάρος, η ταχύτητα και η ανθεκτικότητα στις ζημιές.

http://www.youtube.com/watch?v=BQRwVckQwJU

Προσεγμένο free-to-play
Τεχνικά το WoWp στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, όντας εντυπωσιακό και δουλεμένο για free-to-play. Υπάρχουν διάφοροι χάρτες όμορφα σχεδιασμένοι με "θέατρα μάχης" της εποχής, όπως ο Ειρηνικός Ωκεανός ή ο Αρκτικός κύκλος, με προσεγμένα lighting effects, δυναμικά στοιχεία όπως ο καιρός και αξιόλογα textures, στοιχεία που γενικώς γίνεται πιο εύκολο να αναδειχθούν εφόσον το παιχνίδι διαδραματίζεται μακριά από τις διάφορες επιφάνειες.

Τα μοντέλα των αεροσκαφών είναι λεπτομερώς σχεδιασμένα και πιστά στα πραγματικά τους "ξαδερφάκια" και θα ικανοποιήσουν τους φίλους της πολεμικής ιστορίας. Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για τον ήχο, όπου έχουμε ένα αρκετά δουλεμένο σύνολο που θα σας βάλει στην καρδιά της μάχης, ενώ κυριαρχούν τα πολεμικά μουσικά θέματα που θυμίζουν ταινία εποχής.

Mayday-mayday!
Το World of Warplanes είναι στη βάση του ένα διασκεδαστικό MMO arcade που θέλει να μας μεταφέρει στις καταιγιστικές αερομαχίες της εποχής. Διαθέτει πολλά αεροσκάφη με δεκάδες upgrades, σταθερούς servers, δεν είναι hardcore εξομοιωτής και μπορεί ο καθένας να παίξει και να περάσει καλά, αλλά... το ερώτημα είναι για πόσο; Το περιεχόμενο δεν είναι και ό,τι πλουσιότερο έχουμε δει, η γενική ιδέα του gameplay είναι η ίδια, το grinding μάλλον δεν τους ενδιαφέρει όλους και δυστυχώς, έχοντας παίξει το War Thunder, μπορούμε να πούμε πως εκεί μάλλον έχουμε μια πιο ποιοτική πρόταση στα χέρια μας!

Θετικά:
- Ποικιλία αεροσκαφών
- Προσεγμένα production values για free-to-play
- Online χωρίς προβλήματα
- Μπορεί να χαρίσει εντυπωσιακές αερομαχίες

Αρνητικά:
- Μικροπροβλήματα σε χειρισμό-κάμερα
- Το damage system δεν είναι αληθοφανές
- Θέλει "άπειρο" χρόνο για να ξεκλειδώσετε περιεχόμενο δωρεάν
- Κάτι του λείπει σε σχέση με τον άμεσο ανταγωνιστή

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7
Gameplay: 6
Αντοχή: 6
Γενικά: 6.7

Δωρεάν είναι, αξιόλογο είναι, αλλά δεν ξέρω αν θα σας κρατήσει για πολύ.

Γρηγόρης Βούλγαρης